Zorg voor mij

Hoe zag ik eruit, 5'8, 19 jaar oud, zwetend op een kleine Huffy-mountainbike waar ik niet meer op heb gereden sinds de middelbare school? Het was nu een roestig, piepend stuk stront. Mijn kleren plakten aan me door deze verdomde zomerhitte. Ik had geen rijbewijs, geen auto en geen geld om er een te kopen.

Ik had geen baan omdat niemand een nieuweling van de middelbare school zonder werkervaring wilde aannemen. Volgend jaar zou ik naar de universiteit gaan en ik wist niet eens wat ik wilde doen.

Op dit moment was het te verdomd heet om aan iets anders te denken dan naar huis te gaan. Mijn stuk strontfiets scheurde door mijn buurt en passeerde dezelfde huizen met dezelfde mensen erin sinds ik op de lagere school zat.

Ik zat weer vast op mijn fiets sinds FJ afgelopen augustus naar de universiteit vertrok. Hij, met zijn Chevy Camaro uit 2016, was de afgelopen twee jaar mijn rit overal.

Ik heb FJ gemist. Hij was mijn vriend. Sterker nog, hij was mijn eerste.

We waren geen minnaars of iets dergelijks. Ik keek gewoon tegen hem op. We woonden in dezelfde buurt en gingen naar dezelfde middelbare school. Hij zat een klas hoger dan ik, maar we zaten allebei in het honkbalteam, behalve dat hij op varsity zat en ik jv. We oefenden samen en trokken wat rond in de buurt. Hij was cool, als een grote broer die ik nooit heb gehad, behalve dat we seks hadden.

Onze geheime fuckbuddy-relatie vond plaats tegen het einde van zijn laatste jaar en mijn junior jaar, toen we bij hem thuis waren.

Hij was de enige persoon die wist dat ik een queer was.

Ik bedoel, ik verborg het feit niet dat ik het was, maar ik ging het ook niet aankondigen. Als je het wist, geweldig, maar als je het niet wist, wist je het nu. FJ wist het echter en hij profiteerde ervan

.

Het gebeurde op een avond een paar maanden voordat hij naar de universiteit ging. Na wat stiekem drinken van de drank van zijn vader en wat dronken bekentenissen van geheime fantasieën, begon onze geheime neukmaatjesrelatie. Hij neukte me die avond in zijn kamer, en dat is waar we het sindsdien deden.

Hij deed me wanneer hij maar kon. Hij neukte snel en ruw. Niet dat het me iets kon schelen. Het was goed, en FJ was gewoon mijn type.Hij was gebouwd als een Griekse god. Olijfkleurige huid, glad zwart haar, 1,88 en gescheurd dankzij praktisch elke dag in de sportschool leven. Hij was een hunk.

Ik vergeleek hem niet. Ik was niet gescheurd, maar ik behield een magere vorm. Mijn haar was dik en krullend. Mijn huid was ook donker, net als die van FJ, maar ik had sproeten waarvan iedereen altijd zei dat ik er ‘schattig’ uitzag.

Hij schoor zich ook overal en ik vond het heerlijk om zijn gladde gebeitelde lichaam tegen het mijne te voelen of zijn gladde lange pik tegen mijn lippen. Ik had in het begin niet veel lichaamshaar.

Hoewel FJ precies mijn type was, had hij helaas de persoonlijkheid van een tube rundergehakt. Als het gesprek niet over honkbal ging of hoeveel hij die dag op de bank drukte of hoeveel hij de volgende dag zal proberen, dan interesseerde het hem niet. Hij kon een beetje een verwend nest en schurend zijn op momenten dat ik niet in de stemming was om seks te hebben.

Het maakte me nog steeds niet uit. Ik vond hem leuk. Veel.

Maar nu was hij naar een universiteit in een andere staat gegaan, en ik zat hier vast. Verveeld uit mijn gedachten.

Ik kwam bijna langs zijn huis. Zijn familie was behoorlijk rijk. Hij had het grootste huis in ons blok omdat zijn vaders een keten van restaurants en bars in de hele stad bezaten: Giovanni's.

Ik merkte meneer Giovanni niet eens in hun garage zitten totdat ik "Aye yo, Georgy!" toen ik langskwam. Hij zwaaide me uit. "Kom hier. Laat me met je praten.

Dat was Frank Giovanni. a.k.a Big Frank-FJ's vader.

FJ vertelde me dat zijn vader van zijn moeder was gescheiden en vrijgezel was gebleven sinds FJ 10 jaar oud was. Vroeger woonden ze alleen met z'n tweeën in dat grote huis, maar ik denk dat het nu alleen meneer Giovanni was.

Hij was in hun garage wat vuilniszakken aan het zeven. Ik kende meneer Giovanni net zo goed als iedereen: een relaxte, gewiekste zakenman, FJ's pops die het honkbalteam na een overwinning op pizza zouden trakteren, en een man die van zijn feestjes en sterke drank hield.

Ik was nog niet eerder één op één met hem gaan zitten praten omdat ik daar geen reden toe had, maar hij was altijd aardig tegen me in de buurt.

"Hallo meneer Giovanni." Ik zei.

"Goh Georgy, ik kan je de straat op horen komen op dat stuk stront voordat ik je zelfs maar kan zien." Hij zei.

Hij praatte zoals FJ deed, snel en schurend. FJ leek een beetje op hem, behalve dat meneer Giovanni kaal was en een beetje mollig met een bierbuik, maar hij was een enorme man. Hij was een paar centimeter langer dan FJ en alles aan hem was groot. Zijn vlezige armen en schouders. Zijn dikke benen en zijn vlezige brede torso. Drie van mij passen op zijn schoot. Hij maakte me eerlijk gezegd een beetje bang.

Hij kleedde zich altijd alsof hij zich klaarmaakte om ergens uit te gaan, en hij droeg een dunne gouden ketting met een kruishanger om zijn nek, maar een groot gouden horloge om zijn linkerpols.

FJ hield niet van lichaamshaar, maar meneer Giovanni was harig. Heel harig. Hij had een volle zwarte baard en hield die netjes geknipt, maar haar bedekte zijn armen en benen en onder zijn oksels. Zijn zwarte bos borsthaar viel altijd uit de bovenkant van zijn losgeknoopte polo's, en als hij zijn overhemd optilde om te krabben, liep er een dikke sliert in zijn broek.

"Wanneer krijg je een echte lift?" Hij vroeg.

"Als iemand besluit mij ergens in te huren."

"Waar heb je het over? Je weet dat je op een van mijn plekken een baan kunt krijgen. Wees een pizzajongen of werk aan de bar. Hoe oud ben je nu trouwens? 21?”

"19."

"Oh." Hij krabde onder zijn overhemd, waardoor het zwarte kleed eronder zichtbaar werd. "Wees dan een hulpkelner."

"Ik ken meneer Giovanni niet." Ik zei onzeker, maar was me er volledig van bewust dat ik niet in zijn restaurants of bars wilde werken. Hij zorgde voor een andere, minder dan gezonde menigte mensen. Meestal mannen zoals hijzelf. Bovendien had ik er sowieso de vaardigheden niet voor. "Ik ben niet geschikt voor restaurantwerk."

"Waar heb je het over? Je veegt de tafel af met een doek. Makkelijk geld."

"Ik weet het niet. Ik zal er over nadenken." Was altijd mijn laatste antwoord.

"Eh juist." Hij wuifde het weg.

"Wat ben je aan het doen?"

Hij spotte. 'Frankie verhuist, maar laat zijn afval hier achter zodat ik het kan opruimen. Dat kind is ongelooflijk. Dus ik ben de garage aan het opruimen, maar het is hier te verdomd heet. Waar ging je heen, Georgy?'

"Thuis. Het is te warm om ergens heen te gaan.”

"Verdorie, ja dat is het." Hij veegde het zweet van zijn kale voorhoofd. "Wat heb je gedaan?"

"Niet veel."

‘Heb je niets nieuws gedaan sinds Frankie is vertrokken? Jullie twee kregen een hechte band voordat hij wegging. Nog steeds honkballen? Ben je nog niet begonnen met studeren?

Ik haalde mijn schouders op. 'Kan pas in januari beginnen met school. En ik heb de laatste tijd echt geen zin om te honkballen.'

Hij stopte met het doorzoeken van de zakken en trok een dikke, donkere wenkbrauw naar me op. "Je mist hem, nietwaar?"

"Ja. Nogal."

Hij snoof. 'Nou, als je hem zo erg mist, kom dan eens in zijn stront graven. Kijk of je iets vindt dat je leuk vindt, dan kun je de rest voor me naar de donatiebox sjouwen.

Ik stapte van mijn fiets en graaide door de tassen. De kleren roken zelfs naar hem. Ik hield altijd van de geur van FJ. Een mix van zijn eau de cologne en zijn natuurlijke muskus. De tassen waren gevuld met zijn oude trainingsshirts en korte broeken. Ik vond niets wat ik zocht, maar ik kwam zijn oude rode jockstrap tegen. Ik herinner me dat hij het op een dag droeg in de kleedkamer op school. Zijn kont was er geweldig in. Alleen al door eraan te ruiken en eraan te denken, kreeg ik het moeilijk.

"Dat is het. Ik geef het op." Meneer Giovanni gooide zijn handen in de lucht. 'Het is hier te verdomd heet. Kom binnen, Georgie. Ik haal wat te drinken voor je." Hij wuifde me naar binnen.

"Dat is geen probleem. Ik moet naar huis om te douchen.' Ik stond voorzichtig op, in de hoop dat hij de voorkant van mijn broek niet zou zien groeien.

"Ik vroeg je niet wat je van plan was te doen, ik zeg je om hier binnen te komen en een koude pop te krijgen." Hij liep naar binnen.

Nu zie ik waar FJ zijn agressieve persoonlijkheid vandaan heeft.

Ik ging op zijn bank zitten en hij gaf me een koude plop.

"Bedankt meneer Giovanni."

“Genoeg met de “Mr. Giovanni” he? Hoeveel jaar ken je mij? Het is Frank.'

"Het spijt me Frank." Ik zei. "Dus, wanneer komt FJ terug op bezoek?"

“Pfft. Elke keer als hij zijn neus uit de poesjes van die meisjes haalt. Hij stond aan de bar in zijn eetkamer en schonk zichzelf een glas cognac in. 'Hij is een hond. Ik bracht die kleine teven mijn huis binnen, at al mijn eten op, dronk mijn sterke drank. Belachelijk."

Ik wist dat wat ik en FJ hadden niets ernstigs was, maar toen ik hoorde dat hij hier meisjes had terwijl we samen waren, schrok ik.

"Maar ik vermoed dat hij hier eind deze maand zal zijn." Hij zei.

"Echt?"

"Ja. Ik ga hem ook een groot feest geven. Eten, muziek, drank. Alles. Jij kunt er maar beter ook bij zijn.”

"Wie zou een van je feestjes missen?"

"WAAR. WAAR." Hij dronk zijn glas leeg. "Heb je jezelf al een kleine meid?"

"Nee meneer."

"Wanneer krijg je er een?"

Nooit.

"Niet binnenkort." Ik liet mijn drankje ronddraaien.

"Ik hoor je. Die teven zullen doen alsof ze van je houden, en je dan achtervolgen voor alles wat je hebt, waardoor je hoog en droog achterblijft. Luister naar ervaring.” Hij wees naar mij.

"Ik ben."

"Dat is goed. Je bent een slimme jongen. Boekachtig en bescheiden in tegenstelling tot Lil 'Frank. Hij had iets van jou kunnen leren.' Hij schonk zichzelf nog een drankje in. "Hoe lang zijn jij en FJ er al mee bezig?"

Ik haalde mijn schouders op. "Ik weet het niet zeker. Ik heb altijd met hem en de anderen in de buurt rondgehangen. We zijn vrienden sinds het begin van de middelbare school, maar we kregen pas een hechte band toen ik het jv team junior jaar haalde.

"Nee, ik bedoelde hoe lang jullie elkaar al neuken?"

Ik liet bijna mijn drankje vallen.

Ik was te verbijsterd door de vraag om snel genoeg antwoord te kunnen geven om overtuigend te zijn. “Huh? Nee, nee, meneer Giovanni, zo is het niet...'

"Niet 'nee meneer Giovanni, zo is het niet' mij." Hij spotte. "Jij denkt dat ik dom ben? Alsof ik niet wist wat mijn eigen kind in mijn huis deed? Alsof ik jullie twee boven niet heb gehoord of hij met een van die sletterige meisjes? Ik ben geen domme Georgy.'

Ik was doodsbang. FJ maakte altijd duidelijk dat hij niet wilde dat iemand zei wat hij met mij aan het doen was, dus probeerde ik een excuus voor hem te bedenken.

"Hij is geen zonderling of iets dergelijks, dat zweer ik, meneer Giovanni."

"Ik weet dat hij dat niet is." Hij zei. 'Jongens doen dat soort dingen de hele tijd - experimenteren. Probeer verschillende dingen om te zien wat past en wat niet. Het is natuurlijk." Hij liep naar me toe en ging naast me zitten.

Ik was in de war. Hij gaf me niet de boze, weerzinwekkende reactie die ik dacht dat hij zou hebben.

'Maar het ding over FJ,' vervolgde hij, 'zelfs als hij iets vindt dat hij leuk vindt, zorgt hij er niet voor. Hij is altijd zo geweest. Heeft als kind nooit voor zijn speelgoed gezorgd. Honden? Speelt met ze en geeft ze ongeveer een week te eten en vergeet dan de arme dingen. Denk je dat dat de eerste Camaro was die ik voor hem kocht? Hij vernielde er twee in een jaar tijd. Verzekering ging door het dak!” Hij spuugde. “Ik hou van mijn zoon, maar hij weet niet hoe hij voor niets moet zorgen. Hij respecteert de waarde van dingen niet. Snap je wat ik bedoel?'

"Ik denk het wel." Ik niet.

"Goed. Goed." Hij knikte en nam een ​​slok van zijn cognac. “Nu ik, aan de andere kant, als ik iets zie dat ik leuk vind, bewaar ik het en zorg ik er heel goed voor. Snap je wat ik bedoel?'

Hij wierp me een rare, bijna suggestieve blik toe. 'Kijk Georgie. Je bent een brave jongen, dus ik zal het je duidelijk uitleggen. Het is het beste als je FJ vergeet. Hij was je eerste, nietwaar?

Ik knikte.

'Hij is een goede jongen, maar hij weet nergens veel van. Ik heb geprobeerd hem beter te leren, maar hij luistert niet. Op dit moment heeft hij veel te doen met opgroeien, dus hij zal je niet geven wat je nodig hebt. Dus als je klaar bent om te ervaren hoe een echte man voor je zal zorgen. Zijn grote hand kneep in mijn dij en ik sprong op. "Kom me zoeken."

"Ik moet gaan, meneer Giovanni."

Ik rende zo snel zijn huis uit.

Ik kon het niet geloven. FJ's vader kwam naar me toe. Ik was stomverbaasd. Wat zei hij? Wat ik nodig had? Zorg voor mij? En hij wierp me die perverse blik toe. Hij mocht mij. FJ's oude man vond me leuk?

Goor.

Als ik eraan terugdenk, had het duidelijk moeten zijn. Ik herinner me dat hij me vreemd aankeek als ik bij FJ was. Een andere aanwijzing waren zijn buitensporige complimenten wanneer ik langskwam, en hij staarde me aan terwijl ik honkbal speelde met de jongens in het veld tegenover zijn huis, maar ik dacht nooit bij ze na.

"Ziet er goed uit vandaag, Georgy." Hij zou zeggen.

‘Je vult dat uniform mooi in, Georgy.’

"Geweldige vorm daar op het veld gisteren, Georgy."

Zelfs de manier waarop hij mijn naam zei, kwam er slordig uit. Alsof hij ervan genoot in zijn mond.

Bovendien was de vader van FJ absoluut niet mijn type. Hij was kaal, harig en dik. Het tegenovergestelde van mijn type!

Hij was geen lelijke oude man, maar kom op. Hij was oud.

Wel ouder, denk ik. 40-achtig of 50?

Ik weet dat hij er vroeger niet zo uitzag. FJ liet me een oude foto van meneer Giovanni zien die hij aan de muur in hun woonkamer hing toen hij in het worstelteam van de middelbare school zat. Hij viel in de categorie zwaargewicht en hij zag eruit als een kolossaal monster. Stel je de Griekse god FJ eens voor, maar dan in een wit met rood hemd bedekt met zwart lichaamshaar en een volle baard.

Al dat haar maakte me vies.

De hele situatie maakte me bang, maar vreemd genoeg, hoe meer ik aan meneer Giovanni dacht en hoezeer hij verschilde van FJ, hoe meer ik op het idee van hem begon te komen.

Een paar keer dacht ik eraan hoe geil het zou zijn om door een sexy bearish man als hij tot speeltje te worden gemaakt. Ik begon zelfs porno te kijken waarin grote brutale mannen kleine binken zoals ik neukten.

Niet dat ik wilde toegeven dat ik een bink was, maar ik moest de feiten onder ogen zien.

Het was een beetje eigenlijk, het was echt geil om te zien hoe die jongens ruw werden bewerkt door die enorme hengsten die met paarden gespannen waren terwijl ze papa uitriepen.

Ik vond het raar om een ​​andere man papa te noemen. Ik hoorde mensen zeggen dat alleen jongens met papa-problemen mannen papa noemen. Papa-kwesties of niet, die jongens in de porno zagen eruit alsof ze het verdomd leuk vonden om dikke lullen in hun kont te nemen terwijl ze werden geslagen, gestikt, gekneveld, geslagen en aan hun haar getrokken door die sexy oudere mannen.

Onwerkelijk. Wilde ik dat allemaal? Wilde ik geslagen worden? Zou meneer Giovanni het wel leuk vinden om papa genoemd te worden?

Ik schudde de gedachten uit mijn hoofd. Waar dacht ik in godsnaam aan dat spul voor? Ik zou Frank niet papa noemen omdat ik hem toch niet wilde!

De volgende twee weken probeerde ik het huis van meneer Giovanni te vermijden of met hem te praten als ik langskwam, maar toen ik aan het masturberen was terwijl ik aan FJ dacht, veranderde zijn gescheurde harde lichaam steeds in het forse harige lichaam van meneer Giovanni. Het werd steeds moeilijker om hem uit mijn hoofd te krijgen. Ik stelde me voor dat het die jonge harige Frank Giovanni was die me door dat strakke hemd heen neukte, en dat deed mijn sappen stromen.