Toen Addy een vrouw werd

Met een diepe zucht duwde Martin de deur van zijn appartement open, alweer een lange dag op kantoor. Hij was vroeg naar binnen gegaan, lang voordat de zon was opgekomen om de dienst van een andere arbeider te dekken; hij verlangde ernaar om die onattente manager van hem de nek om te draaien... Met een apathische grom gooide hij zijn jas op de luie stoel bij de deur en gooide zijn koffertje bij de deur, gleed uit zijn schoenen en liep het heiligdom van thuis binnen . Het was een lange dag van 12 uur geweest ... hij was er vrij zeker van dat de hoeveelheid tijd die hij had gewerkt illegaal was, maar misschien kon al die extra tijd de hogere functionarissen ervan overtuigen hem eindelijk uit de verkoop te stoten en naar de boekhouding of een andere handige baan op de verdieping boven hem.

"Op een dag..." dacht hij bij zichzelf, verwijzend naar ooit de leiding over alles... zodat hij kon stoppen met werken als een verdomde slaaf. Martin trok aan zijn stropdas, liet hem losjes om zijn nek hangen terwijl hij met zijn vingers door zijn haar ging, geeuwend van het dagelijkse werk, op weg naar het koffiezetapparaat om een ​​mok van het goede spul te halen voordat Adrianne thuiskwam van school. Zijn blik viel op de foto die op de koelkast was geplakt ... hij en zijn kleine meid waren de afgelopen 5 jaar alleen bezig geweest nadat zijn vrouw was overleden. Martin had zijn best gedaan om zichzelf af te leiden van de dwaasheid om een ​​ander te zoeken... hij overtuigde zichzelf ervan dat kleine Addy alles was wat hij nodig had. Ze was sindsdien enorm gegroeid en bloeide op zoveel manieren; hij was trots op haar, trots op hoe sterk ze aan het worden was.

Hij liet zich in dezelfde kuil op zijn bank vallen, pakte de afstandsbediening en nipte van zijn koffie voordat hij de tv aanzette... tekenfilms stonden sinds vanmorgen aan. Adrianne zou zo naar huis moeten komen... hij besloot ze gewoon op de achtergrond aan te laten terwijl hij door zijn telefoon scrolde. Na ongeveer 20 minuten ging de deur open en stapte zijn dochter binnen. Ze had het mooiste gitzwarte haar dat tot op haar sleutelbeen kwam, en helderblauwe ogen. Het jonge meisje stapte binnen, in dat uniform waar ze zo'n hekel aan had, dat bedompte overhemd met knopen, dat jasje en die rok met die lelijke grijze beenkappen. Martin kon een glimlach niet onderdrukken toen ze binnenkwam, haar achterover leunend op de luie stoel waarop zijn jas rustte, terwijl zijn jonge dochter over haar heen huppelde en regelrecht op haar vaders schoot sprong.

"Hoi papa!" ze glimlachte, sloeg haar armen om zijn nek en gaf hem een ​​dikke kus op de wang. Martin lachte terwijl hij zijn telefoon liet vallen en haar rug vasthield terwijl hij zijn koffie voor haar opzij schoof: "Pas op lieverd, ik heb hier lava in een kopje." Addie giechelde, zittend op zijn schoot en een beetje stuiterend, Martin had zeker haar groeiproces opgemerkt...hij had vorige week bh's voor haar gekocht, ze ontwikkelde zich gestaag. Hoe eenzaam hij ook was, hij dwong deze gedachten uit zijn hoofd, zijn kleine meid was niets om naar te verlangen...Adrianne keek naar de tv en hield haar hoofd schuin, "Je kijkt naar tekenfilms?!" Martin stamelde, terwijl hij probeerde de afstandsbediening te pakken, maar niet echt in staat was veel te bewegen met Addie op zijn schoot: "Nou, ik... ..." ging hij door, waardoor zijn dochter moest giechelen. Ze rolde met haar ogen en kroop van zijn schoot af, "Suuuure...ik wed dat je stiekem anime kijkt als ik er niet ben!" Adrianne maakte haar rok vast, liep naar haar tas, pakte hem op en keek hem weer aan: 'Is het vandaag wasdag?'

"Whuh? Oh... ja. Ik regel het lieverd, jij doet gewoon je huiswerk." Martin zette zijn koffiekopje neer, wat waswerk zou zijn gedachten van deze waardeloze dag afleiden. Adrianne knikte en ging aan de eettafel zitten, niet ver van de tv, sloeg een boek open en begon erin te lezen terwijl haar vader wegliep. Hij ging eerst naar haar kamer, raapte haar vuile klerenmand op en keek de kamer rond naar weggegooide kleren. Een hemd hier, een sok daar, hij begon haar vuile kleren op te rapen en in de wasmand te stoppen, stopte zichzelf toen hij zich omdraaide en een slipje op het bed vond... zijn gedachten begonnen te racen, ze waren babyblauw met een strik in het midden van de tailleband, klein net als zij. Wat dacht hij? Hij had haar heel vaak naakt gezien, van het wassen van haar tot het incidentele zwempakongeluk. Dit was niets nieuws... waarom aarzelde hij? Martin gromde en raapte het slipje op, gooide het in de prullenbak en liep naar de hal waar de wasmachine en de droger stonden. Zijn handen schoven de deuren open en blokkeerden de hal aan beide kanten, het licht in de wasruimte was nu het enige dat op hem scheen, hij staarde in de wasmand, naar dat babyblauwe slipje... zijn kleine meisje was niet klein niet meer, hij had het zeker gemerkt... hij had toch gemerkt hoeveel ze was gegroeid? Ze liet het hem zelfs van tijd tot tijd zien, terwijl ze pronkte met haar beha's en schattige zwemkleding, ze wilde altijd dat hij zag hoeveel vrouw ze aan het worden was.

Het was als hypnose, zijn handen pakten voorzichtig het weggegooide slipje op en voordat hij het wist waren ze onder zijn neus. Hij inhaleerde maar een klein beetje, alsof hij aan het testen was om te zien of ze echt vies waren... toen drong het tot hem door, ze droegen inderdaad een geur. Hij keek naar de binnenkant, er zaten sporen van een vloeistof in de stof, hij snoof er weer aan...het gevoel trof hem als een bliksemschicht, hij had de geur van Adrianne's jonge poesje opgevangen, het was... nou, het was behoorlijk schokkend. Afgaande op de vlek was het zeker geen urine, Adrianne was op een of ander moment een beetje opgewonden geraakt, was ze al aan het masturberen...? Zijn geest schrok terug uit zijn mijmering toen hij voelde dat hij tegen de wasmachine voor hem aan botste, er had zich een bobbel in zijn broek gevormd, "Verdomme..." mompelde hij. Hij legde ze op een stapel en reikte in de mand om de kleuren van het wit te scheiden. Dubbel verdomme! Er waren maar een paar kleuren, de rest van de kleding was wit geweest, hij legde de gekleurde dingen opzij in de droger terwijl hij de wasmachine aanzette, al die tijd kon hij dat slipje daar zien liggen, zijn nieuwsgierigheid groeide met elk moment. "Nnnghh..." kreunde hij, en sloot de deuren naar de wasruimte, zodat hij ze niet meer kon zien terwijl hij beschaamd naar zijn kamer sloop.

Adrianne was in staat om voor zichzelf een tv-diner te maken terwijl de avond voorbijging, Martin ging uiteindelijk zitten en kwam de kamer uit. Hij had zijn werkkleding verwisseld voor een joggingbroek en een t-shirt om in te ontspannen, Addie stootte hem aan terwijl ze langsliep met haar tv-diner en plaatsnam aan de eettafel. Martin glimlachte en ging naast haar zitten, pikte een bakje uit het dienblad en at het op. Ze gromde en sloeg naar zijn hand, hijgend voordat ze terugging naar haar boek. Ze las een biologieboek, met name de menselijke anatomie, over zaken als de bloedsomloop en botstructuur en andere triviale zaken. Martin zat stilletjes op zijn friet te kauwen, neerkijkend op haar boek en mijmerend: "Menselijk lichaam hè? Ziet er behoorlijk saai uit... Ik bedoel, kijk naar mij!" Adrianne lachte en legde haar hoofd in haar handen, "Jaa...ik weet al deze dingen toch al, het internet heeft me veel meer geleerd dan deze domme boeken...zoals kijk hier eens naar." Ze sloeg de pagina om en liet meer van het anatomieboek zien, de pagina's met details over het voortplantingssysteem, met diagrammen van penissen en vagina's in groot detail. Martin bekeek het boek, lachte in zichzelf toen hij de tekening van de vagina zag en dacht: "Nou, jongens zullen geen excuus hebben om niet te weten waar de clitoris is..." Adrianne sprak opnieuw, "Ik heb over al deze dingen geleerd lang geleden weet ik al hoe baby's worden gemaakt."

Martin stikte bijna, maar betrapte zichzelf erop een beetje te hoesten met zijn mond dicht. Adrianne keek op naar haar vader en rolde een beetje met haar ogen: "De internetvader... Ik bedoel, je hebt me lang geleden verteld dat je niet gelooft in dat 'ouderlijk toezicht'-gedoe. Ik bedoel, nu ik het weet het, ik ben net het enige kind dat niet begint te lachen als de leraar over penissen praat." Martin snoof een beetje, Addy keek hem boos aan, hij mag dan volwassen zijn maar zijn gevoel voor humor was regelmatig kinderachtig. "Hoe dan ook..." vervolgde ze, "Het enige wat de boeken je niet leren is als...over liefde en jongens en zo. Of wat 'neuken' betekent..." Martin keek zijn dochter met grote ogen aan , en ze bracht haar vingers naar haar mond, "Sorry!" Ze giechelde en hij rolde met zijn ogen.

Nou, ze groeide behoorlijk snel op, als ze van deze dingen wist, zou ze tenminste geen idee hebben als ze ouder werd en in elkaar geslagen werd door een of andere idiote kerel voordat ze zelfs maar 18 werd... Martin krabde doelloos op zijn hoofd , "Misschien als dat relevant wordt... kom je er zelf achter of... misschien vertellen je vrienden het je, maar Addie alsjeblieft... wees voorzichtiger met welke sites je bezoekt? Ik niet' geen virussen willen of erger... een of andere enge persoon die je volgt..." Adrianne wuifde minachtend met haar hand, "Naah... ik blijf uit chatrooms, ik accepteer geen vriendschapsverzoeken van iemand die ik ook niet ken !" Martin knikte goedkeurend en keek weer naar het boek.

"Dus... hoeveel weet jij eigenlijk? Over baby's..." vroeg Martin aarzelend.

Addie haalde haar schouders op en keek naar hem op, "Je stopt de penis in de vagina en dan... komt er wit spul uit, sperma? En dan komt dat in het ei en dan poef! Veel dieren doen het... Ik zag een een paar honden doen het een keer."

Martin kon niet anders dan hartelijk lachen, "Oh lieverd... nou dat betekent denk ik dat ik alle jongens met wie je omgaat moet gaan screenen hè?"

Adrianne snoof, "Nee! Ik mag sowieso geen van de jongens in mijn klas ... veel van hen ruiken raar of proberen me vast te pakken in de gangen ..." Martins gezichtsuitdrukking werd serieuzer, zijn beschermende instincten begonnen te schoppen in. "Schat, raakt iemand je ooit ongepast aan? Heeft iemand ooit geprobeerd je pijn te doen?" Addie keek weer naar hem op, een beetje verward, "Wat? Nee... ik bedoel, ze knijpen of stompen me gewoon in mijn arm... Ik heb een keer een van hen in een vijver geschopt, het was grappig." Martin lachte en slaakte een zucht van verlichting. Hij staat op en klopt op het hoofd van zijn dochter: "Dat is mijn meisje... ik ga in mijn kamer liggen, roep als je me nodig hebt?"

Adrianne keek achterom en schreeuwde gekscherend: "Wat als ik je nu nodig heb?!?"

Martin zwaaide terwijl hij wegliep: "Je kent dit al, dus je hebt mij er niet voor nodig!" Ze pruilde en leunde achterover in haar stoel, rolde met haar ogen en begon weer haar boek te lezen.

--------------------------------------------------

Toen haar vader de kamer verliet, haalde Adrianne voorzichtig haar telefoon uit haar zak. Ze wist dat ze het tijdens haar huiswerk niet mocht gebruiken, maar uiteindelijk kon ze papa ervan overtuigen dat ze het nodig had. Ze scrolde zwijgend over het scherm en las een graphic novel die ze had gevonden en die haar was toegestuurd vanwege het 'verhaal' en de 'plot'. Haar gezicht werd rood toen de volgende pagina op het scherm verscheen na een lange en uitgesponnen opening die het publiek alleen maar plaagde...

Het meisje had haar topje uitgedaan! Ze keek naar de getekende borsten en bewonderde hoe veerkrachtig en zacht ze eruit zagen... op een dag hoopte ze er een paar te hebben zoals die van dat meisje, haar eigen borsten waren nog maar kleine knopjes... haar vader. Ze zuchtte bij zichzelf, ze had hem wel eens haar lichaam laten zien, maar hij leek het nooit op te merken. Misschien deed ze gewoon iets verkeerd? Ze bleef maar denken ... hem laten zien wat ze aan borsten miste, zou haar geen goed doen. Ze bladerde naar een nieuwe pagina, het meisje op de foto's lag in een lang shirt, van de hoek waar ze naar zat kon Addie zien dat ze geen ondergoed droeg. De man die binnenkwam was behoorlijk geschrokken om haar zo te zien, maar ze glimlachte alleen maar, klopte op de bank naast haar en verzocht hem te gaan zitten. Addie dacht even na, kijkend naar de mollige heupen en billen van het meisje... ze had al een tijdje gedacht dat het dragen van rokken of strakke broeken zijn aandacht zou trekken... misschien moest ze hem gewoon een grotere hint geven?

Adrianne zat een tijdje aan tafel, scrollend door haar telefoon, kijkend naar foto's van vrouwen en naar de mannen die door hen werden verleid of de liefde met hen wilden bedrijven. Ze wist op dat moment vrij goed hoe seks werkte, maar dit gevoel dat ze voor haar vader had, leek raar... was het verkeerd om van haar vader te houden? Ze voelde een bekende warmte opkomen in haar onderste regionen, Adrianne had niet echt bedacht wat ze moest doen met het natte kleverige spul dat in haar slipje terechtkwam, of wat de hitte in haar jonge lendenen eigenlijk betekende. Ze wist dat ze zich er licht en opgewonden door voelde, maar... ze had geen idee hoe ze kon bevredigen wat ze voelde... deze... behoefte? Addie begon te verschuiven in haar stoel... ze had haar vader nodig om van haar te houden... van haar te houden zoals de meisjes in deze strips. Ze wist niet waarom, maar het was geen toeval dat toen ze hem uit de douche zag komen, zijn penis ontbloot aan de wereld terwijl zijn gezicht bedekt was met een handdoek, ze diezelfde warmte in haar lendenen voelde... twee moesten verband houden.

-------------------------------------------------- -

Martin lag in zijn bed, de kamer was donker, de gordijnen waren dicht, de tv was stil. Hij keek nog steeds over zijn telefoon, de tv was eigenlijk alleen maar achtergrondgeluid, hij kon de reclames niet uitstaan. Hij voelde slaperigheid toeslaan, voordat er een timide klop op zijn deur werd gehoord. Zijn ogen gingen naar de klok naast de televisie, het was 20.00 uur, "Kom je welterusten zeggen, schat?"

Adrianne deed langzaam de deur open, gekleed in een lang dun pyjamahemd dat net over haar dijen viel, tuurde door de opening voordat ze naar binnen stapte: "Eigenlijk... ik probeerde eerder te slapen, maar het lukte me niet... .dus ik vroeg me af...of ik even bij je kon zijn?'

Martin glimlachte, legde zijn telefoon weer opzij en opende een arm, terwijl zijn dochter naar het bed snelde en bij hem in huppelde, onder zijn arm kruipend. Hij legde zijn hand op haar rug en staarde naar de tv terwijl ze op zijn schouder rustte. Martin haalde zijn schouders op en zwaaide met zijn hand, "Ik lette niet eens op... Ik denk dat het een soort medisch drama is? Ik weet het nooit meer." Ze glimlachte en wreef langzaam over zijn borst, haar gedachten begonnen af ​​te dwalen: "Papa... vind je mij... mooi?" Haar vader lachte een beetje, "Waar heb je zo'n groot woord geleerd?" Ze fronste en sloeg speels op zijn borst, hij lachte en knikte, terwijl hij over haar rug wreef: "Natuurlijk doe ik dat lieverd, je bent het mooiste meisje dat ik ken!" Addie glimlachte, dat was leuk om te horen... geen enkele jongen sprak ooit zo tegen haar, dat is zeker. Ze vervolgde: "Vind je het leuk om bij mij in de buurt te zijn?" Martin knikte, "Natuurlijk wel, ik bedoel, we lachen en maken grapjes, en kijken samen tv, vader-dochterdingen. Alles wat we nu moeten doen is een zakrace winnen en dan neem ik je mee naar je eerste schoolbal." Adrianne giechelde en nestelde zich in zijn armen. Ze hield van de manier waarop hij haar aan het lachen maakte, haar hand wreef een tijdje zachtjes over zijn borst. Het gevoel van haar vingers zorgde ervoor dat Martin zich langzaam ontspande en zich tegen het kussen achter zijn hoofd nestelde, de tv leek zo ver weg en stil.