T O N G U E - - T I E D

TONGGEVONDEN

Renata was in een slecht humeur, hoewel een tevreden glimlach haar lippen krulde terwijl ze naar zichzelf in de passpiegel tuurde. Ze zag er verdomd goed uit, dacht ze. Ze wist dat ze een goed lichaam had, dat zou iedereen weten. Slank, vijf-zeven, knap gezicht, glinsterend zwart haar tot op de schouders, stevige niet al te grote tieten, platte buik, strak bovenlichaam en lange, magere benen. Ze was negenendertig jaar oud, maar mensen dachten vaak dat ze veel jonger was. Ze wist dat ze heet was.

Haar Cleopatra-kostuum liet haar lichaam enorm zien, dacht ze terwijl ze naar haar spiegelbeeld keek, en dat was precies wat ze wilde dat het deze avond deed. Glanzende, metallic crop top, die haar sexy decolleté accentueert, en het bijpassende hoofddeksel en langbenige rok met split en gouden sandalen. Haar blote middenrif met ingevallen navel volledig zichtbaar. Meerdere gouden armbanden om haar polsen en een lange, gouden adder die om haar bovenarm krulde. Cleopatra zou vanavond als vliegen in het oog springen. Haar man Owen verkleedde zich als Mark Antony, maar hij had niet al te hard aan zijn kostuum gewerkt. Hij leek meer op een overjarige studente op weg naar een togafeestje.

Renata en Owen waren op weg naar een Mardi Gras-feest, een jaarlijkse geldinzamelingsactie georganiseerd door de belangrijkste weldoeners van een plaatselijk dans- en theatergezelschap. Het was een populair evenement dat in de loop der jaren in omvang en status was gegroeid, leuk was voor alle betrokkenen en daarbij veel geld opleverde. Elk jaar kochten honderden kaartjes en verzamelden zich op het landgoed van Samuel en Eloise Hollingsworth, een paar oudere, rijke, kunstzinnige muziek- en theaterliefhebbers. Het feest was de hele tijd eersteklas en vond plaats in hun grote Victoriaanse huis, op het terras in de achtertuin en bij het zwembad, en op het tententerrein met fakkels. Er was eersteklas muziek, verzorgd eten en drinken, en de feesten stonden bekend als wild en gek, een laatste uitbarsting voor de vastentijd, voor degenen die toekeken. Van gasten was bekend dat ze het als het ware lieten rondhangen en soms dingen deden die ze normaal niet zouden doen, en verder gingen dan ze gewoonlijk zouden gaan. Een deel van de reden daarvoor waren de eenvoudige feestregels: iedereen moet een kostuum dragen en iedereen moet een masker dragen.

Ze hadden al weken naar deze avond uitgekeken, maar toen ze zich aankleedden en zich klaarmaakten om te vertrekken, waren Renata en Owen geen gelukkige kampeerders. Ze hadden zich moeten verheugen op een leuke avond, verkleden en feesten met vrienden zoals Leah, haar beste vriendin sinds de middelbare school, en Leah's echtgenoot Luke. Maar Renata had geen zin om ergens heen te gaan met haar man, en ze was ook niet geïnteresseerd om Leah binnenkort te zien. Ze was pissig, gekker dan ze zich ooit kon herinneren, maar was vastbesloten om ondanks haar man te gaan en plezier te hebben, en het kon haar niet schelen of hij naar het feest ging of niet.

De reden dat Renata boos was, was vanwege iets dat ze de avond ervoor per ongeluk had ontdekt. Zij en Owen dronken wijn en keken naar een film op de kabel. Er was een scène waarin dit stel de liefde bedreef op een strand en een klein vliegtuig erboven vloog laag en zoemde ze keer op keer terwijl ze neukten. En Owen gleed uit.

Hij zei: 'Herinner je je die keer dat we op het strand lagen en dat 747 vlak boven ons overvloog op zo'n vijfhonderd voet? Shit, iedereen de stuipen op het lijf gejaagd. We dachten dat het aan het dalen was."

Renata zei eerst niets, omdat ze zich zoiets niet kon herinneren. Maar ze herinnerde zich vaag een incident jaren eerder waarbij de badplaats het viaduct had geregeld als onderdeel van een weekendfestival, maar niet op tijd bevestiging kreeg om de bevolking op de hoogte te stellen. Het had iedereen bang gemaakt en ze hadden dekking gezocht. Er was een grote publieke terugslag over, er werd veel schuld rondgeslingerd. Dat moet twintig jaar geleden zijn geweest. Ze herinnerde het zich omdat zij en Owen op dat moment verloofd waren en ze van streek was geweest dat hij een weekend zonder haar was weggegaan. Iets met zijn familie, had hij gezegd.

‘Dat kan ik me niet herinneren,’ zei Renata. "Dat moet iemand anders zijn geweest."

Owen wist meteen dat hij erin was gestapt. Zijn hersenen waren door de wijn beslagen en hij probeerde zijn fout te verbergen, maar hij maakte het alleen maar erger. Terwijl hij stamelde en zijn gat dieper groef, dacht Renata terug aan de tijd dat ze verloofd waren om te trouwen en later pas getrouwd waren. Owen had het vooruitzicht geopperd dat ze een swingende levensstijl zouden krijgen, en Renata had daar geen deel van uit willen maken. Hij had gezegd dat ze misschien met Leah en Luke konden swingen, aangezien ze allemaal goede vrienden waren. Renata had hem verteld dat als hij met hen wilde ruilen, prima, ze Leah zou nemen en dat hij Luke kon gaan neuken. Dat had hem de mond gesnoerd.

"Het was Lea, nietwaar?" Zei Renata, het gebrabbel van Owen onderbrekend.. 'Je was bij Leah. Je had een affaire met haar, nietwaar?

Owens reactie liet er geen twijfel over bestaan. Hij kwam hier niet uit. Gaandeweg kwam het er allemaal uit. Door de tranen en het geschreeuw leerde Renata dat ja, het was Leah geweest, en het was al een tijdje aan de gang toen Leah en Luke al getrouwd waren en zij en Owen nog verloofd waren. Het was geen eenmalige dronken episode, die misschien te vergeven was. Het was al maanden aan de gang en de twee hadden hun geheim bewaard en twintig jaar lang hun leugen geleefd. Renata wist niet op wie ze meer pissig moest zijn: haar man omdat hij haar beste vriendin neukte, of haar beste vriendin omdat ze haar man neukte.

"Weet Luke van jullie twee?" zij vroeg.

"Ik weet het niet. Ik denk het niet.'

"Hoeveel andere vrouwen heb je sindsdien geneukt?"

"Renata..."

"Hoeveel?"

"Geen. Dat was de enige keer. I…"

"O, onzin. Waarom zou ik dat moeten geloven? Eén keer vals spelen, je speelt nog een keer vals. Ik durf te wedden dat dit huis niet de enige keer was. Je liegt al twintig jaar tegen me.'

"Het is de waarheid. Zij was de enige. Het was verkeerd, het spijt me. Het gebeurde per ongeluk…”

"Ongeluk? Oh, hou je bek!” schreeuwde ze tegen hem. “Was het per ongeluk dat je het maandenlang keer op keer deed? Ik wil niets meer van je onzin horen.

"Renata, kalmeer ..."

"Rustig aan?" gilde ze. 'Je hebt mijn beste vriend geneukt, in godsnaam! Heb je enig idee hoeveel pijn dat doet? Heb je enig idee hoe vaak mannen mij de afgelopen twintig jaar hebben betrapt? tientallen. Misschien honderd. En ik had ze allemaal kunnen neuken, of allemaal, als ik dat had gewild. Maar dat deed ik niet. Weten waarom? Omdat ik trouw was aan mijn man. En ik dacht dat hij me trouw was. Ik wist niet dat mijn man een bedriegende, leugenachtige zak stront was!

Renata was naar bed gegaan en had onderweg deuren dichtgeslagen. Owen sliep op de bank. Sindsdien had ze hem niet meer gesproken.

----

Renata keek weer in de spiegel. Haar kostuum was moordend. Ze borstelde haar haren en zette het masker op. Het was van goud en bedekte haar voorhoofd, ogen en jukbeenderen en krulde over het puntje van haar neus. Ze was lipgloss aan het aanbrengen toen Mark Antony op de open slaapkamerdeur klopte.

"Ben je klaar om te gaan?" hij vroeg.

‘Bijna,’ zei ze. 'Ga jij maar door, ik ga alleen. Ik zie je daar."

"Honing aub…"

‘Niet doen, Owen. Ik wil nu niet bij je in de buurt zijn. Ik heb tijd nodig. Ik ben erg boos op je. Je hebt me bedrogen, je hebt me in de steek gelaten. Als je dat niet kunt begrijpen, en hoeveel pijn het doet, en me de ruimte geeft die ik nodig heb, dan zij het zo. Maar ik wil niet bij je zijn. Nu niet, nog niet.”

Zonder nog een woord te zeggen vertrok hij. Renata tuurde nog een laatste keer naar haar beeltenis in de spiegel. Ze zuchtte, haalde diep adem en schudde haar hoofd. Ze dacht aan Leah en Owen, proberend, elkaar vasthoudend in bed, kussend, neukend, zuigend, neukend, klaarkomend, maandenlang achter de rug van haar man en zijn verloofde sluipend. En twintig jaar lang had ze geen idee gehad. En in die jaren hadden ze bewezen behoorlijk goede acteurs te zijn, en hun geheim was veilig geweest. Zou ze een van hen weer kunnen vertrouwen? Als ze haar beste vriendin en echtgenoot van twintig jaar niet beter zou kennen, zou ze dan ooit echt iemand kunnen kennen?

Renata hoorde een claxon. Ze trok het raamgordijn opzij en zag de Yellow Cab op de oprit staan. Precies op tijd. Ze deed de deur op slot en stapte in de taxi. Ze wilde vanavond niet rijden. Ze was boos, wraakzuchtig, maar los als een gans, misschien een beetje roekeloos, klaar om plezier te hebben, klaar voor wat dan ook. Ze had geen idee wat er vanavond ging gebeuren. Ze had ook geen idee wat ze tegen Leah zou zeggen als en wanneer ze haar op het feest zou zien.

----

Renata betaalde de taxichauffeur en stapte uit de auto. De band was al in een hogere versnelling, de dansmuziek luid en strak. In plaats van door de voordeur naar binnen te gaan, liep ze langs de zijkant van het huis, opende een poort en volgde de loopbrug naar het terras aan de achterkant en liep recht op de bar af. Na een korte wachttijd bestelde ze twee wodka-martini's, elk met twee enorme olijven. Ze at eerst de olijven zodat ze wat eten in haar maag zou hebben. De eerste martini was in drie of vier slokken leeg, maar de tweede dronk ze op.

Ze ging aan de kant staan ​​en bekeek het tafereel. De verlichting was gedempt, maar ze zag dat het terras bezaaid stond met tafels, die snel vol zaten. Mensen omsingelden ook het zwembad, hoewel er niemand aan het zwemmen was. Voorbij het zwembad, op het uitgestrekte grasveld, stond een grote feesttent, waaronder meer tafels, meer feestvierders en een dansvloer vol dansers die de jam van een achtkoppige blazersband aan het graven waren.

Ze bewonderde de verschillende kostuums terwijl de gasten rondliepen. Sommige waren uitgebreid, sommige waren eenvoudiger, sommige waren gewoon simpel. Maar ze droegen allemaal maskers, wat bijdroeg aan de intriges en waardoor iemand zich afvroeg wie er achter elk masker zat. Er was een weerwolf, Dracula en zijn dochter, Morticia en Gomez, Dorothy en de Vogelverschrikker, een agent, een brandweerman, Beetlejuice, Herman en Lily Munster, Charlie Chaplin, de Flintstones, Tarzan en Jane, een astronaut. Meestal koppels. Na een paar minuten liep Elvis Presley, met een enorme getinte bril die de helft van zijn gezicht bedekte, naar haar toe en begon haar te slaan terwijl hij 'Love Me Tender' zong. Ze stopte hem halverwege het couplet en zei hem dat hij niet All Shook Up moest krijgen, maar dat ze een koppige vrouw was en zijn Hunk a 'Hunk a' Burning Love alsjeblieft ergens anders heen moest brengen.

Terwijl Renata van haar martini nipte, lette ze op een verdomde verpleegster en dokter. Het zouden haar ex-beste vriendin Leah en haar man Luke zijn. Als ze ze eerst zag, kon ze misschien een confrontatie vermijden. Als ze dat niet deed, misschien ook niet.

Nadat ze alle kostuums had bekeken en ongeveer vijfentwintig minuten had bekeken, was haar tweede drankje op en ging ze naar de bar om er nog één te drinken. De tender had het net aan haar overhandigd toen ze een bekende stem hoorde toen ze naar links draaide.

"Hallo, Renata, ben jij dat?" Zei Catwoman, terwijl Batman haar een drankje overhandigde.

Het waren Flo en Joe, een stel dat erg actief was bij de theatergroep. Flo had in bijna elke productie een rol en Joe was achter de schermen betrokken en regisseerde zo nu en dan een show. Er was geen twijfel dat het Flo was, ondanks het kattenmasker en de geverfde snorharen. Haar stem was nasaal duidelijk.

‘Ja, hallo Flo,’ zei Renata. ‘Mooi kostuum.’

"O, dankjewel lieverd. Die van jou is ook heel mooi,' zei Flo.

'Ja, dat is het zeker,' voegde Joe er met te veel enthousiasme aan toe. Renata kon zijn verwijde pupillen in de ooggaten van zijn masker zien.

'Ho, down boy,' zei Flo. ‘Of misschien moet ik je terugbrengen naar de Batcave.’

'Dank je, Joe,' zei Renata.

"Waar is Owen?" vroeg Flo.

"Hij is hier ergens."

Op dat moment ving Renata een glimp op van een bebloede dokter en verpleegster die uit de achterkant van het huis tevoorschijn kwamen.

'Neem me niet kwalijk,' zei ze tegen Flo en Joe en liep weg, het terras over en langs het zwembad.

Renata wilde haar man en Leah en Luke zo mogelijk vermijden. Ze was boos en wilde geen scène creëren. Ze wilde haar confrontatie met Leah voor een andere keer bewaren. Dus ging ze op weg naar de tent om te verdwalen in de menigte, de muziek en de flitslichten. Ze wilde seks hebben.

----

Renata wist dat Owen niet zo'n danser was, dus ze hoefde zich geen zorgen te maken dat hij op de dansvloer rondhing, hij hing liever rond op het terras bij de twee bars. Ze vond een plekje naast een van de tiki-lampen en snoof de muziek op terwijl ze naar de overvolle vloer keek. Met haar sexy lichaam en haar onthullende kostuum glinsterend in het fakkellicht en zachtjes meebewegend met de groove, wist ze dat ze zou worden opgemerkt.

Het duurde niet lang voordat jongens haar begonnen te slaan. De Big Lebowski Dude was de eerste. Niet haar type, maar ach, dacht ze, één dansje kan geen kwaad. Ze wilde hem niet afsluiten voor het geval andere mannen zouden kijken. Ze dansten één deuntje, maar de badjas van de Kerel bleef los en zijn onderbuik hing over de voorkant van zijn korte broek. Toen het nummer afgelopen was, bedankte Renata hem en ging terug naar haar plek.

Een hockeykeeper was de volgende. Het uniform zat los en dik, dus ze had geen idee hoe zijn lichaam eruitzag. Ze aarzelde, maar ging toch mee. Wederom één liedje. Toen sprak een dronken Mafia Underboss met dubbele tong over een uitnodiging en ze stond op het punt deze te accepteren toen een vrouwelijke politieagent naar hem toe kwam en hem arresteerde.

'Excuseer mijn man,' zei ze en ze pakte zijn hand. 'Ik breng hem terug naar de slammer zodat hij je niet meer lastigvalt. Kom op, Charlie.' Ze sloeg hem in de boeien en leidde hem weg.

Renata lachte, net als verschillende mensen in de buurt, waaronder The Lone Ranger. Ze had gezien dat The Lone Ranger een tijdje naar haar stond te kijken, haar aan het bekijken was, genietend van de show. Ze bewonderde zijn kostuum in het flikkerende licht. Witte cowboyhoed, zwart masker over zijn ogen, grijs veteroverhemd met kraag en bijpassende broek, rode halsdoek, geweerriem, laarzen. Hij had ook een goed lichaam, dat kon ze zien, omdat de kleding nauwsluitend en gevormd was naar zijn brede schouders en magere, atletische lichaam. Ze kon zien dat hij jonger was, aan hoeveel ze geen idee had, maar dacht wat, wat in godsnaam, misschien is dit het, het is toch eenmalig. Ze zag dat zijn ogen in de hare staarden. Het voelde als tijd.

Ze deed drie stappen en stond recht voor hem. Ze leunde voorover en sprak boven de muziek uit.

'Ik vind je kostuum mooi, Kemo Sabe,' zei ze.

"Bedankt. Ik vind die van jou ook leuk,' antwoordde hij. "Je ziet er fantastisch uit."

"Bedankt. Dus, waar is Tonto?”

"Geen Tonto."

"Hoe zit het met Trigger?"

"Trekker?"

"Je paard."

"Oh. Zilver bedoel je."

"Dat is juist. Sorry. Hoi ho zilver. Trigger was Roy Rogers.

"Ik heb Silver in de wei gezet."

'Ah,' zei Renata terwijl ze van links naar rechts keek. "Dus. Ben je vanavond echt een ‘eenzame’ boswachter?”

"Ik ben hier alleen, als je dat bedoelt."

"Ik ook. Wil je dansen?"

'Ja,' zei hij. 'Ik heb de moed verzameld om het je te vragen.'

‘Kom op,’ blafte ze. Ze pakte zijn hand en trok hem de dansvloer op.

Ze nam hem helemaal mee naar het midden van de grote groep dansers. Renata wilde alle lichamen om hen heen camoufleren voor het geval Owen of Leah of Luke de tent binnenkwamen om haar te zoeken.