Service met een glimlach

'Zeshonderd, zeshonderdvijftig, zevenhonderd... daar gaan we, zevenhonderdvijftig dollar. Dat zou je helft van de huur moeten dekken.

Hanna kon niets zeggen. Haar tong zat te diep in Chloe's kont om te kunnen praten. In plaats daarvan dwong ze zichzelf om dieper te duwen, haar lippen te sluiten met de sierlijke rozenknop van haar kamergenote en zoveel mogelijk enthousiaste energie in het konteten te stoppen als ze kon.

'Je zei dat er andere uitgaven waren, ja? Collegegeld, studieboeken, eten, dergelijke dingen? Als u meer geld nodig heeft, aarzel dan niet om het te vragen. Ik leen je graag wat meer. Ik weet dat plattelandsmeisjes zoals jij het leven in de stad overweldigend kunnen vinden. Alles is hier erg duur.”

Hannah reageerde nog steeds niet. Haar neus zat diep tussen Chloë's billen. De opstaande wangen drukten hard tegen Hannah's gesloten ogen, en Chloe's lange rok hing als een hoofdsluier over haar hoofd. Elke ademhaling die ze nam, werd gesmoord onder de aardse geur van de andere vrouw. Gelukkig hield Chloe zichzelf schoon, dus de smaak op haar tong was slechts een dag hard werken van zweet, vuil en vrouwelijke muskus.

Hanna haatte het. Ze haatte de smaak, de geur, het afschuwelijke gevoel van degradatie dat gepaard ging met haar hoofd begraven in Chloe's kont. Maar dat weerhield haar er niet van om te zuigen en te wervelen.

Chloë slaakte een zachte zucht. “Ja, daar gaan we. Je doet het goed, Hanna. Je bent een natuurlijke klootzak. Verbreed je kringen echter, schat? Bedankt."

Hannah kneep haar ogen tot spleetjes toen een huivering van walging door haar lichaam ging. Ze deed echter wat haar werd opgedragen.

Al snel kreunde Chloe zachtjes onder Hannah's tongwerk. Terwijl Hannah haar bediende, verslapte Chloe's houding langzaam, en het plezier begon langzaam op te stijgen. Chloe ontspande zich tot het punt waarop ze zichzelf tegen Hannah's gezicht liet zakken. Hannah ondersteunde al snel gedeeltelijk het gewicht van Chloe's lichaam met haar gezicht, dat haar zo diep tussen haar wangen dreef dat Hannah merkte dat ze werd gesmoord. Meer dan een minuut van anaallikken ging voorbij terwijl Hannah begraven lag onder Chloe, niet in staat om te ademen en niet in staat om zich terug te trekken.

Maar voordat Hannah zich serieus zorgen moest gaan maken, ging de mobiel van Chloe. Chloe maakte een geluid van beleefde frustratie en trok zich toen nonchalant van Hannahs gezicht af. Hannah hapte naar adem alsof ze zojuist het oppervlak van een zwembad had gebroken.

'Blijf daar, schat. Als dit is wie ik denk dat het is, moet ik dit nemen.

Chloe liep naar haar tas op het bijzettafeltje en haalde haar mobieltje tevoorschijn. Terwijl ze het telefoontje aannam, gebruikte Hannah de korte pauze om zichzelf bij elkaar te rapen en bij te komen.

Hannah zat geknield in het midden van de woonkamer van hun appartement. Ze was helemaal naakt, volkomen bloot voor de wereld, en haar netjes opgevouwen kleren lagen vlakbij op de grond. Haar roze slipje was over haar spijkerbroek en T-shirt gelegd, waarschijnlijk met opzet om haar een beetje meer vernederd te laten voelen. Chloe droeg ondertussen nog steeds haar werkkleding. Haar lange zwarte rok, luchtige witte blouse, verstandige laarzen met hoge hakken en onberispelijk aangebrachte make-up werkten allemaal samen om haar de indruk te geven van een opmerkelijk professionele vrouw, hoewel ze ook niet bang was om haar meer vrouwelijke trekken te benadrukken.

Kortom, Chloe zag er goed uit. Ze liep met de air van een dame die wist wat ze wilde en hoe ze het kon krijgen. Hannah was naakt, knielde neer en had de smaak van Chloe's kont in haar mond. Het contrast tussen de twee had niet scherper kunnen zijn.

"Uh Huh. Ja, ja,' zei Chloe, haar mobieltje strak tegen haar gezicht gedrukt. "Ja heb ik gedaan. Ik weet het, ik weet het, alsjeblieft. Je hoeft jezelf niet te herhalen, Rob. Wacht even, wacht even.” Chloe trok zich los van de telefoon en draaide zich om naar Hannah. 'Lieverd, wil je alsjeblieft achterover leunen en je mond opendoen? Kijk recht naar het plafond, als je zou willen. Niet bewegen en niet slikken.”

Verbaasd deed Hannah wat haar was opgedragen. Ze hield haar hoofd achterover tot ze recht omhoog keek en hield toen haar mond open.

Een paar korte ogenblikken staarde Hannah alleen maar naar het plafond, haar ogen samengeknepen door het felle licht van de plafondlamp. Toen schreed Chloe naar voren en blokkeerde het zicht met haar blote poesje, het zicht omlijst door de rok die Chloe met één hand omhoog hield. Ze stond boven Hannah en hield doelbewust haar poesje voor Hannah's open mond. Hannah had slechts een paar seconden van weerzinwekkend besef voordat Chloe begon te pissen.

‘Nee, nee, ik ben er nog,’ zei Chloe tegen de telefoon. 'Ga door, alsjeblieft. Ik luister."

Hannah dwong zichzelf stil te blijven. Ze klemde haar lichaam op zijn plaats, spande zich op haar spieren zodat ze volkomen onbeweeglijk was onder de walgelijke straal. De meeste gingen in haar open mond en overspoelden haar lichaam met een warme zoute smaak die haar deed verlangen om te hijgen, maar er sprenkelde wat pis op haar gezicht, waar lichtstrepen langs haar wangen en kin naar de rest van haar lichaam druppelden. Hannah hield haar ogen dicht en haar mond open.

'Ja, ja, ik heb het meisje hier. Ze nam het geld aan, dus ze doet alles wat ik zeg. Binnen redelijke grenzen natuurlijk. Je kent de grenzen van dit soort.”

De pis bleef regenen op Hannah's gezicht. Chloe moet met opzet een hele tijd hebben afgezien van het gebruik van de badkamer, want Hannah's mond was zo goed als vol en Chloe was nog steeds aan het gaan. Er stroomde nog meer pis over haar kin en voorhoofd. Sommige dreven in haar haar, de rest droop langs haar lichaam. Ze voelde het over haar hele lichaam. Het was meer dan walgelijk, en Hannah deed er alles aan om te voorkomen dat ze Chloe's vreselijk smakende afval uitspuugde en zichzelf weggooide van de stroom.

“Zoals ik al zei Rob, ik heb haar het geld gegeven. Ik kan het terugnemen als ze onze kleine overeenkomst schendt, en dat kan ze zich niet veroorloven. Letterlijk eigenlijk.”

Uiteindelijk begon Chloe langzamer te lopen. De stroom veranderde in een straaltje en toen in een licht druppeltje. Elke druppel viel in de open plas in haar mond, waardoor die begon te trillen en trillen. Om de zoveel tijd stroomde er een kleine golf uit en drupte langs haar kin, waardoor haar toch al door en door vochtige borst en dijen nat werden. Hannah beefde van de enorme kracht van de walging die door haar heen kookte. Ze voelde de warme pis haar lichaam bedekken. Het gevoel ervan, de smaak en de geur, het was iets dat de ***********ie te boven ging. Het dreigde de toch al glibberige greep op haar zelfbeheersing te overweldigen.

"Ja absoluut. Dat zou ze doen. Chloe zweeg even en luisterde naar de man aan de andere kant van de lijn. “Ja, oké, stel dan alles in. Probeer vast te houden aan mensen waarvan je weet dat ze op zijn minst een beetje discreet kunnen blijven, oké? En probeer dit in ieder geval tussen hooguit enkele tientallen mannen te houden. Oké. Ja, prima, bedankt, tot ziens.”

Chloe beëindigde het gesprek. “Ugh, wat een kletskous. Hoe dan ook! Goed nieuws voor jou, schat. Ik heb iets opgezet waarmee je snel wat geld kunt verdienen en waarmee je kunt beginnen met terugbetalen wat je me schuldig bent. Later deze week is er een feest. Het wordt georganiseerd door een van je klasgenoten, dus verwacht een aantal bekende gezichten te zien. Ik heb net met hem gebeld en hij stemde ermee in om je een... Nou, ik neem aan dat een kraam de beleefde manier is om het te zeggen.'

Chloe deed een stap naar achteren en richtte toen haar mobieltje op het door pis besmeurde gezicht van Hannah. De telefoon flitste terwijl ze foto's maakte terwijl ze praatte. “Zie je, de feesten van Rob zijn bijna beroemd om hun feestmeisjes. Jongens komen om hun lullen nat te maken, en meisjes komen om geneukt te worden door zes verschillende jongens. Maar die meiden zijn er meestal maar weinig tussen, dus huurt Rob meestal hulp in. Callgirls eigenlijk. Ze hangen rond de slaapkamers op de tweede verdieping. Jij, mijn liefste, gaat naar de kelder. Rob heeft daar allerlei interessante meubels liggen, en jij gaat de klootzak pakken. Hier, laat me je een foto laten zien.

Chloe tikte even op haar telefoon en liet toen Hannah het scherm zien. In het midden van een opmerkelijk kleine kamer, een kamer die sinister was gemaakt door weinig licht en gehavende houten vloeren, stond iets dat eruitzag als een lage gecapitonneerde tafel. De kussens hadden een ondiepe holte in de vorm van een gespreid adelaarslichaam en dikke banden hingen als gordijnen aan weerszijden van de lengte van de bank. Handboeien waren vastgeketend aan de onderkant van elk been. Twee kleine tafels flankeerden de bank, aan de ene kant een enorme fles glijmiddel en een mand vol condooms, aan de andere kant een klein fooienpotje en een prullenbak.

Terwijl Hannah naar het scherm staarde, zei Chloe: 'We zetten je op de bank, we wikkelen je mooi strak in, spreiden je benen zo ver als ze kunnen strekken, we gaan je waarschijnlijk de mond snoeren zodat niemand iets van je hoeft te horen. zeuren, en dan laten we de jongens van het feest naar de stad gaan. Ik denk vijfentwintig dollar voor je poesje, vijftig voor je kont? Dat klinkt eerlijk. Nou, letterlijk elk ander meisje zou voor meer geld gaan, maar ze zijn niet wat we neukspeeltjes zouden noemen. Ze zullen niet door letterlijk elke man daar worden genaaid. Hoeren voor openbaar gebruik zijn alleen kortingsprijzen waard, weet je? Je kunt nu slikken, schat.

Hannah sloot haar ogen en huiverde. Langzaam, met extreme tegenzin die door haar gezichtsuitdrukking schreeuwde, dwong Hannah zichzelf de pis in haar mond naar binnen te slurpen. Het was onbeschrijfelijk verschrikkelijk. Tranen stroomden uit haar samengeknepen ogen.

'Dus dat zou je wat geld moeten opleveren,' vervolgde Chloe opgewekt. ‘Ik denk echter niet dat het genoeg zal zijn om alles terug te verdienen wat je me schuldig bent. Maar maak je geen zorgen, ik zal ervoor zorgen dat je meer kansen krijgt. Er is een kamer in de buurt van de eetzaal van de campus waar niemand ooit gebruik van maakt. Misschien kan ik jullie jongens daar laten pijpen? Heb je geknield en je mond aangeboden aan iedereen die hem wil gebruiken...' neuriede Chloe peinzend. 'Vijftig dollar per stuk is misschien te goedkoop. Maar je bent niets meer waard, hè? Zeker geen honderd dollar. Ik zal erover moeten nadenken.'

Hannah bleef knielen, stil en stil. Haar ademhaling kwam kort en scherp, gespannen alsof ze net klaar was met rennen, en haar ogen waren nergens op gericht.

'Ik zorg ervoor dat je me zo opeet,' zei Chloe terwijl ze met haar mobiel speelde. “Maar eerst moet ik wat foto's naar Rob sturen. Hij moet weten hoe zijn nieuwe meisje eruit ziet, weet je. En hij vindt het leuk om iets te hebben om door te geven aan de rest van de jongens. Maakt ze enthousiast voor het feest, weet je? Dus wat ik wil dat je doet, is glimlachen.

Hanna knipperde met haar ogen. Er ging een moment voorbij. Chloe staarde haar verwachtingsvol aan. Hannah dwong zichzelf uiteindelijk om te vragen: "Glimlach?"

'Nou ja,' zei Chloe geduldig. “Bediening met een glimlach? Je kent het concept, ja? Het draait allemaal om jezelf presenteren als iemand die graag wil helpen. Als we het aankomende feest als een baan beschouwen, dan is dit het sollicitatiegesprek. Je slaagt of zakt, afhankelijk van hoe goed je de interviewer charmeert. Als je faalt, krijg je de baan niet.”

"…Echt?"

"Wel, ja. Het is niet zo dat ik je onder schot zijn huis in ga sleuren, schat. Je kunt altijd gewoon nee zeggen.”

Hannah's gezichtsuitdrukking klaarde op.

‘Ik moet natuurlijk het geld terugnemen dat ik je heb geleend,’ vervolgde Chloe. 'Nee zeggen zou de regels van onze kleine overeenkomst overtreden. Geen geld betekent dat je meteen uit het appartement wordt gezet omdat je jouw deel van de maandhuur niet betaalt. En ik begrijp dat je niet bekend bent met de omgeving? Ik weet niet zeker of je het zou overleven om dakloos te zijn in deze stad. In ieder geval niet terwijl je al je lessen bijwoont. Ik denk dat je je lessen moet laten vallen, misschien zelfs helemaal moet stoppen.'

Hannahs gezichtsuitdrukking vervaagde.

Chloe haalde haar schouders op. 'Uiteindelijk is het allemaal aan jou, schat. Maar volgens mij? Je zou echt dankbaar moeten zijn. Ik leen je geld uit eigen zak. Ik was hier om je uit de problemen te helpen toen je die het hardst nodig had. En een date met de klootzak komt niet zomaar uit de lucht vallen, weet je. Ik moest aan de touwtjes trekken om je naam in de juiste oren te krijgen. Ik doe echt mijn uiterste best om u deze activiteiten om geld te verdienen te bieden. Eerlijk gezegd ben ik een beetje gekwetst dat je me niet eens hebt bedankt.

Chloe zuchtte en trommelde toen met haar vingers op haar mobieltje. "Hoe dan ook. Kom tot een besluit. Glimlach en ik maak de foto. Lach niet en ik neem mijn geld terug. Jouw keuze, schat.

Hannahs gedachten gingen tekeer. Aan de ene kant haatte ze hier absoluut alles aan. Ze haatte het om behandeld te worden als een hersenloos seksspeeltje. Ze haatte het om zichzelf te moeten vernederen. Ze haatte het dat Chloe duidelijk sadistisch plezier beleefde aan haar vernedering. Hannah wist dat wat ze nu leed een druppel in de oceaan zou zijn in vergelijking met wat er zou gebeuren als ze naar het feest zou gaan.

Maar aan de andere kant kon ze het zich niet veroorloven om nee te zeggen. Ze had het geld nodig. Er was geen andere manier om het te krijgen. Als ze niet deed wat Chloe zei, zou ze het appartement verliezen en stoppen met school. Dat kon ze zich niet veroorloven.

Chloe wachtte geduldig tot Hannah de logische gedachtegang zou volgen tot een onontkoombare conclusie. Uiteindelijk, toen Hannah eenmaal wist wat ze moest doen, deed ze het enige wat ze kon. Ze lachte.