Nova's premier

Heb je ooit het gevoel dat het de bedoeling was dat je meer met je leven zou doen? Meer...meer zijn dan dit? Ik voelde me zo, alsof er meer op me wachtte. Sinds ik een kind was, dacht ik altijd dat ik iets geweldigs ging doen. Ik had geen idee wat het was, maar dat deed er niet toe. Toen ben ik opgegroeid. Ik besefte dat ik niet was zoals de mensen die ik ontmoette op alle verschillende scholen waar ik naartoe ging. Ik was niet zoals de vrienden die ik maakte en achter moest laten toen we verhuisden. Ik was niet zoals mijn eigen familie. Ik begon me af te vragen wat er met mij aan de hand was? Waarom kon ik niet zijn zoals zij? Waarom moest ik zo anders zijn? Ik leerde dat het type special dat ik was niet bij alle anderen paste. Het is klote om op te groeien. Vooral als je jeugd al was afgebroken.

Ik hield van mijn familie, maar ze brachten altijd het slechtste in mij naar boven. Ik zou er nooit bij horen. Ze keken naar wat ze wilden en ik keek naar wat zou kunnen zijn. Zij keken naar verlangens en ik keek naar de sterren. Er was zoveel meer en ik probeerde ze te laten zien... je kunt kleuren niet uitleggen aan blinden. Dus verliet ik ze op het moment dat de gelegenheid zich voordeed.

Ik ben lid geworden van de Galactic Authority Academy. Reis door de sterren en vang slechteriken. Klonk eenvoudig genoeg. Terwijl ik in staat was om door de basis-, gematigde en geavanceerde gevechtstraining heen te komen. Ik had moeite met het opvolgen van bevelen waar ik het niet mee eens was. De dreiging om geschorst te worden doemde boven me op. Mijn afdeling was technisch, maar ik was op zoveel gebieden uitzonderlijk. Het probleem was dat ik een vrouw was... en ik zag dingen aankomen. Noem het dejavu of simpele vibes. Ik kon voelen wat anderen voelden.

Alles was in orde geweest en ik had de afstudeerdag gehaald. Twee luitenants hielden me in het damestoilet in een hoek. Ik kende ze van gevechtstraining. Ze hadden nogal wat met me geknoeid en me een paar keer behoorlijk pijn gedaan. Luitenant Reynolds en Fariday. Beide getrouwd en succesvol.

'Je bent de eerste vrouw die is afgestudeerd met meerdere gouden ratings. Ze weten niet eens waar ze je moeten plaatsen als je eenmaal bent afgestudeerd.' Zei Fariday die toekeek terwijl ik een stap achteruit deed bij de gootsteen.

Reynolds deed de badkamerdeur op slot en ik voelde mijn hart sneller kloppen toen zijn donkerbruine ogen de mijne ontmoetten. 'Waarom ben je lid geworden van de Galactische Autoriteit? Ik weet zeker dat je wist dat het moeilijk zou worden als vrouw.'

"Eerlijk gezegd, ik wilde de ruimte zien..." antwoordde ik, beseffend dat ik hier met geen mogelijkheid uit zou komen. Ze hadden een lust in hun ogen die dierlijk was.

"Waarom zou een mooie vrouw als jij zichzelf willen overleveren aan buitenaardse wezens en ruimtepiraten?"

"Voel je je minderwaardig dat ik al de beoordelingen heb om na je afstuderen voor je functie te slagen?"

'Je moet een slapende beer echt niet porren. Je hebt al genoeg problemen.' voegde Fariday eraan toe terwijl hij een hand op zijn shockstick legde.

Ik had er vroeger een hekel aan om met ze om te gaan. Als dit iets was waar ik mee te maken had, waarom was ik hier dan?

"Ik zal een deal met je maken." Begon Reynolds toen hij naar voren stapte en zijn schokstok trok en tegen zijn dij tikte terwijl hij me aankeek. "Vecht hier niet tegen en ik zal overwegen om iets vriendelijker tegen je te zijn."

"...wat wil je dat ik doe?" vroeg ik hoewel ik de essentie kende.

"Trek je kleren uit, en kom op mijn lul klimmen. Fariday hier gaat je kont neuken en we gaan je laten zien wat jouw plaats is als vrouw."

Ze grinnikten allebei. "Ik wil je al neuken sinds onze eerste trainingssessie, je was zo fiesty!" Reynolds likte aan zijn onderlip en ik wilde hem op zijn mond slaan.

"Dus als ik me door jullie twee laat neuken, kan ik dan naar de diploma-uitreiking gaan?" vroeg ik zachtjes. Mijn hart klopte met elk moment sneller.

"Als je kunt lopen." Fariday glimlachte.

Ik begon mijn uniform los te knopen en ze stapten naar voren. Reynolds pakte mijn pols terwijl hij op me neerkeek. Door het gevoel van zijn handen op de mijne wilde ik nu zijn pols breken, maar dat deed ik niet. Nog niet. "Laat me je daarmee helpen." Hij stak zijn shockstick in een holster en Fariday greep me bij mijn nek terwijl zijn vrije hand mijn shirt uit mijn broek trok en onder mijn shirt gleed. Ik hapte naar adem en Reynolds maakte mijn laatste knoop los. Ik richtte mijn blik op de zijne en kon mijn angst niet verbergen.

"God, verdomd, je bent verdomd mooi. Iets met jou... Ik wil je de mijne maken en je rauw neuken. Je laten gillen." Hij kuste mijn nek en ik rilde van afkeer. "Maak je aan het huilen en smeek."

Fariday pakte de onderkant van mijn shirt en ik slaakte een snelle zucht terwijl Reynolds aan mijn nek zoog. Ik liet ze hun walgelijke handen op me leggen en wachtte tot hun bewakers zouden vallen.

"Waarom ben je zo zacht? Je ruikt geweldig." Fariday maakte mijn knotje los en liet mijn haar los. Reynolds scheurde mijn shirt open en ik snakte naar adem en deed een stap naar achteren. Faridays vrije hand klemde zich om mijn middel en drukte zijn lichaam stevig tegen mijn rug. "Wat een slet ben je. Ik wed dat je al klaar bent voor deze lul om dat kontgat uit te rekken... huh?" Zijn greep werd strakker en hij liet zijn hand glijden om de voorkant van mijn nek vast te houden. "Ik wed dat je dol bent op het gevoel dat je in je kont explodeert, nietwaar?"

Mijn ogen traanden en Reynolds trok mijn broek zo ruw open dat de gesp knapte. Mijn shirt hing open en ik had alleen een beha die mijn borst bedekte. Al snel was mijn broek weg. Ik hoorde ze allebei hun broek openritsen en ik voelde hun hoede wegvallen.

"Reynolds.." sprak ik op een zwoele toon.

Hij glimlachte naar me en wreef me door mijn ondergoed. "Praat tegen me schat, ik weet dat je dit wilt."

"Ik ga je neuken," leunde ik kreunend tegen Fariday aan en wreef met mijn kont tegen zijn lid. "Ik ga jullie allebei neuken."

Ze lachten allebei goedkeurend en ik duwde plotseling Reynolds schokstok tegen zijn ballen en zette hem aan.

Ik sloeg mijn hoofd achterover tegen Fariday's gezicht. En hij hapte naar adem, wankelend toen Reynolds schreeuwde en met een plof op de grond viel. Ik draaide me om en Fariday gaf me een backhand, maar mijn adrenaline hield me op de been. Als ik zou vallen, zouden ze erger doen dan me verkrachten. Ik sloeg hem met de schokstok en schreeuwde het uit van pure inspanning terwijl ik tegen zijn knie trapte. Hij viel neer en ik schokte hem totdat hij bewusteloos raakte.

"Hier ga je nooit voor afstuderen!" Reynolds kreunde hatelijk.

Ik draaide me om en ging naar hem toe, mijn ogen ontmoetten de zijne en ik hield niets tegen, "Jij bent de beste die deze plek te bieden heeft, dan kan ik het beter doen. Iedereen zal dit weten."

"Denk je dat ze iets zullen doen? Het is niet een kwestie van je te geloven. Ik ben hier al jaren, tegen de tijd dat ik met je klaar ben, ga je me smeken om je gewoon te neuken. De enige baan je krijgt os die toiletten schoonmaakt."

Ik keek boos en knielde neer. 'Misschien, maar je zult me ​​nooit vergeten, nietwaar, Reynolds? Beter dan dat. Je zult me ​​nooit hebben. Ik sprak met een koude blik in mijn ogen. "Je bent een zielig excuus voor een man en een schande voor wat de Galactische Autoriteit vertegenwoordigt." Ik liet de stok in zijn nek zakken en hij spande zich. Ik wilde gewoon de angst in zijn ogen zien en zette hem aan.

Beide mannen lagen bewusteloos en ik ging naar de gootsteen en keek in de spiegel. Onder mijn oog werd het al zwart en mijn lip was gebroken en bloedde op de bodem. De kamer draaide en ik voelde me misselijk.

Er werd op de deur gebonsd.

Het volstaat te zeggen dat ik van de academie werd geschopt. Ik kon nergens werk vinden, ik zorgde ervoor dat de vrouw van Reynold en Fariday het wist. Ik ging naar de geporteerde schepen en zocht naar werk aan boord. Het had geen zin om officieel te solliciteren, dus ging ik onofficieel en sprak met de geporteerde scheepskapiteins. Niemand zou me hebben, ondanks mijn vaardigheden.

Ik was op weg naar het busstation toen ik besloot om in plaats daarvan een transportschip te zoeken. Als ik hier niet zou kunnen werken, zou ik werk buiten de wereld kunnen vinden. Ik heb altijd gehoord hoe moeilijk het buiten de wereld was zonder een echte baan. Moest ergens beginnen.

"Je ziet eruit alsof je een pauze van deze planeet nodig hebt." Zei een jonge vrouw buiten een klasse 5 Nero-ruimtevaartuig. Het was een verouderd schip van een lagere klasse dat ze stopten met maken toen ik nog een kind was. "Je hebt geen idee."

"Waar ga je heen?" Zij vroeg.

"Geen idee."

'Nou, als je goed kunt betalen, neem je mee. We stoppen bij Avelon Prime, Helium en The Terminus Space station als je besluit dat je de andere planeten niet leuk vindt.'

Daar hadden ze zendingen, maar ze wilden wat extra geld verdienen.

"Ik heb gehoord over de ruimtepiraten en de buitenaardse vijanden."

Ze knikte, "Je bent nog nooit in de ruimte geweest, hè?"

Ik glimlachte en schudde mijn hoofd. "Nee... duidelijk hè?"

'Het is oké. Het is verfrissend.' Ze stelde me gerust. 'We kunnen piraten aan en de Raiders vallen doorgaans geen transportschepen aan. We hebben niets wat ze willen.'

Ik stemde ermee in om aan boord te gaan en betaalde voor mijn verblijf. Onderweg zag ik nog 3 andere passagiers. Twee mannen en een meisje van ongeveer 8 jaar. Het meisje dat me op het schip liet zien was Cilia. Ze had kort rood haar en bruine ogen. Ik zag twee andere bemanningsleden. Een grote man die op Jason Mamoa leek, en een dunnere man die op Zachary Levi leek. Ik belandde in een kamer met de mannelijke passagier. Hij zag eruit als Tom Hardy met een korte baard en warrig haar. Hij was gekleed in een grijze joggingbroek en een zwarte trui.

"Bovenbed is voor jou." Zei hij op een lage, onvermoeibare toon terwijl hij zijn kussen naar boven gooide. Toen schopte hij zijn tas onder het bed.

"Ben je al eerder in de ruimte geweest?" vroeg ik zachtjes.

Hij ging op bed liggen en keek me aan. Hij staarde me alleen maar aan, keek toen weg en sloot zijn ogen.

"Jij, nieuwe meid." Zei een man achter me.

Ik draaide me om en een man in een donkerbruine broek, een zwart overhemd, bruine bretels en een bijpassende zwarte lange jas keek me aan met blauwe ogen. Hij leek op Josh Brolin.

"Ja," antwoordde ik en zette mijn tas op mijn schouder zodat hij niet meer in de grond gleed.

"Wat is je naam?"

"Eleria."

"Geweldig, ik ben de kapitein van dit mooie schip. Namen, Ezra. Ik wil graag weten wie er aan boord van mijn schip is, maar ik hoef niet veel meer te weten. Veroorzaak geen problemen en het komt goed." het zeilen." Hij begon te vertrekken en kwam terug met een frons. "Ben je goed?"

Ik knikte. "Ik ben nu."

Hij richtte zijn aandacht op de man op het onderste bed. 'Meneer Nova, ik verwacht toch geen problemen van u?'

"...Nee." Hij klonk niet bepaald overtuigend, maar de kapitein leek tevreden. Met een knik ging hij weg.

Ik begon mijn spullen onder het bed op te bergen toen de man op het stapelbed zijn ogen opendeed en me aankeek terwijl ik stond. Zijn ogen waren zo groen dat mijn hart sneller ging kloppen. Ze waren zo mooi, maar zo eenzaam en boos. Ik kon niet bewegen. Zijn blik hield me vast en drong bijna door mijn kern. Mijn tranen prikten en ik voelde mijn adem stoken.

"Kom terug." Zei hij abrupt nadat hij me eeuwenlang had aangestaard. Wat er net was gebeurd, was voorbij. Hij draaide zich op zijn zij met zijn rug naar mij toe.

Ik besefte dat ik vastzat en voelde me belachelijk om zo te staren. Ik had me nog nooit zo bloot gevoeld, zelfs niet toen ik in die badkamer in het nauw werd gedreven. Ik ging bij hem vandaan en verliet de kamer met een enigszins kwetsbaar gevoel. Waarom was zijn blik zo zwaar en intens geweest?

Ik liep de gang door en stopte bij een grote doucheruimte en badkamer. Er waren twee smokey glazen kraampjes en twee soortgelijke douchecabines. Ik liep door de gang langs twee extra gastenkamers zoals de mijne. Een van hen had de vader en dochter aan het praten. Ik ging door en kwam bij een kleine eetzaal en een loungeruimte. Het was leuk. Er was genoeg ruimte voor ons plus nog een paar. Cilia was uien aan het hakken.

'Over een paar uur heb ik het eten klaar. We vertrekken zo, je moet naar je kamer gaan.'

Ik knikte. "Bedankt."

Ze glimlachte terwijl ze een tweede ui pakte. 'Bedank me nog niet. Het is niet de bedoeling dat sommige mensen hun planeet verlaten.'

Ik glimlachte en knikte: "Ik vind het leuk om alles minstens één keer te proberen."

Ze keek op van de ui en trok een wenkbrauw op. "Alles?"

"Binnen het redelijke."

'Je leek zo verloren toen ik je ontmoette. Hoe weet je dat de ruimte is waar je naartoe wilt?'

"Als je niet weet waar je heen gaat, zal elke weg je daar brengen."

Cilia liet haar hand rusten en concentreerde zich op mij: "Er is meer aan de hand dan je laat blijken."

'Maar dat kan jullie niet schelen, anders hadden jullie om een ​​grondig antecedentenonderzoek gevraagd.'

"Waar." Ze stemde toe. Hoewel ze aardig leek, kon ik zien dat ze gevaarlijk was. "Nou Eliria, de ruimtewereld heeft je veel te bieden."

"Ik heb de ruimtevaartwereld veel te bieden."

Ze lachte zachtjes. 'Ik denk dat jij en ik het geweldig met elkaar kunnen vinden tijdens deze reis. Nadat we de bezorging op Avelon Prime hebben afgesproken, zal ik je het centrale plein laten zien.'

"Dank je. Is het daar leuk?"

Ze knikte, "Als een paradijs, maar ik denk dat je meer van Helium zult houden... we zullen moeten zien, nietwaar."

Ik knikte.

De stem van de kapitein klonk door de luidsprekers. "Dames, heren, oudkomers en nieuwkomers, hier spreekt kapitein Ezra. We vertrekken over 5 minuten. Blijf dus alstublieft in uw vertrekken tot we de atmosfeer hebben opgeruimd en naar ftl springen. Ik zal alles duidelijk maken en je mag je vrij over het schip bewegen. De Cargo Bay is natuurlijk verboden terrein voor alle onbevoegden en als we je in zo'n gebied zouden vinden, zullen we je uit de luchtsluis moeten gooien..."

Ik keek naar Cilia eho was weer uien aan het snijden.

"Haha grapje, maar serieus, volg de regels en we zullen een mooie probleemloze reis hebben. We komen over ongeveer 32 uur aan op Avelon Prime, dus maak het je gemakkelijk."

De luidspreker ging af en ik ging met tegenzin terug naar mijn kamer terwijl het schip in brand vloog.

Toen ik in mijn kamer kwam, gingen de deuren dicht. Ik klom op mijn kooi en ging nerveus zitten. Deed ik het juiste? Waar moest ik in godsnaam blijven? Ik kon het me veroorloven een nieuw leven te beginnen. Hoe zit het met mijn familie? Ik heb nooit afscheid genomen, laat staan ​​hen laten weten dat ik de hele planeet zou verlaten. Zou het ze iets kunnen schelen? Ik weet zeker dat ze alles wisten wat er was "gebeurd" met de Galactic Authority Academy. Ik had het geluk niet gearresteerd te worden.

Ik bracht mijn knieën naar mijn borst en liet mijn hoofd zakken terwijl het schip van de grond kwam. Ik voelde ons hoger en hoger stijgen. Ik voelde een golf van opwinding en liet me van het bed zakken om uit het raam te kijken. De aarde raakte steeds verder weg. Ik probeerde niet aan Nova te denken. Ik kon hem voelen, alleen al zijn aanwezigheid eiste mijn aandacht op. Ik koos ervoor om het te negeren. Hij had geen last van mij, ik zou niet zo moeten denken aan een man die ik niet eens ken. We zuiverden de atmosfeer en ik keek naar mijn thuiswereld vol ontzag hoe geweldig het was. Ik drukte mijn hand tegen het koele nanoglas. Ik ging echt weg en ik had geen idee wanneer ik terug zou komen.

Ik voelde hem achter me en ik draaide me snel om. Hij was zo lang.