Nog een welkome gast

Aphrodite - Dochter van Zeus, godin van liefde, schoonheid en seksualiteit

Ephus - de godling man met een ongewone kracht.

Dr. Quinn - menselijke echtgenote van Ephus

Egyptische godinnen en echtgenotes van Ephus

_____________________________________

Bast - Godin van katten, bescherming, vreugde, dans, muziek, familie en liefde

Sekhmet - Godin van vuur, oorlog en dans

Hathor - Godin van de lucht, dans, liefde, schoonheid, vreugde, moederschap, vreemde landen, mijnbouw, muziek en vruchtbaarheid.

Serket - Godin van schorpioenen, medicijnen, magie en helende giftige steken en beten

Maat - Godin van waarheid en gerechtigheid

Tefnut - Godin van regen, lucht, vocht, weer, dauw, vruchtbaarheid en water

_________________________________________________________

Het was vijf jaar geleden dat de macht van Ephus zich had ontwikkeld. In die tijd was hij zes keer vader geworden. Met zijn menselijke vrouw en vijf van de zes verwante godinnen die ook zijn echtgenotes waren. Ze hadden hem in feite toegestaan ​​een groter deel van zijn tijd op aarde door te brengen dan in het godenrijk.

Tot nu toe had hij het gevoel dat hij veel geluk had gehad, maar zoals hij op het punt stond om erachter te komen, kunnen dingen heel snel veranderen. Vooral als er andere goden bij betrokken zijn.

Ephus had al zijn kinderen gekust, terwijl hun moeders hen terugbrachten naar het godenrijk. Bast zat te wachten tot de rest vertrok.

"Ik hoop dat je geen boze echtgenoot bent, mijn grote verlangen om bij je te zijn deed me vergeten." Bast zei haar hoofd en stem laag.

Ephus was een beetje verbaasd, hij dacht dat Bast wist dat hij nooit boos op haar was. Wat hem betreft, hij had ook nooit het gevoel dat hij dat zou worden. Hij pakte haar gezicht zachtjes vast en trok haar naar een smeulende, hete kus die hun beider adem leek te benemen.

Terwijl ze zich terugtrekken uit de kus, snakken ze allebei naar adem omdat ze het gevoel hadden dat er iets uit hun wezen was verwijderd. "Ik zou nooit boos op je kunnen zijn, mijn mooie Bast."

Basts gezicht klaarde op toen ze zei: 'Ik ben er trots op dat ik weer een kind voor je man kan baren.' Daarmee verdween ook zij.

Glimlachend leunde Ephus achterover om van de rest van de dag te genieten, plotseling waren er donkere wolken aan de horizon. Rotzooi, altijd iets om een ​​goede dag te verpesten, dacht hij. Toen hij opstond was hij bijna binnen toen hij een golf van kracht voelde.

Hoofdschuddend stak hij zijn hand uit om te zien wat de oorzaak was. Het voelde als goddelijke kracht, hoewel het daarvoor veel te zwak leek. Starend naar de langzaam naderende donkere wolken probeerde hij opnieuw te voelen wie het was.

Nog steeds niets, wie het ook was, hij was een meester in het verbergen of was extreem zwak. Als hij niet beter wist, zou hij zeggen dat het bijna voelde als de energie die Bast uitstraalde. Het bleek ook dat wie ze ook waren, ze moeite hadden om deze dimensie binnen te gaan.

Zuchtend schudde Ephus zijn hoofd, het laatste wat hij nodig had was nog meer last van de verzwakte Egyptische goden. Maar nogmaals, een andere van hen die hem een ​​gunst verschuldigd was, deed ook geen pijn.

Toen hij eindelijk een besluit had genomen, zwaaide hij met zijn hand waardoor de lucht aan de rand van de wolken openbarstte. Toen zag hij iets dat op een lichaam leek, uit de kloof vallen die hij zojuist had gemaakt. Hoofdschuddend hief hij zijn arm op en voelde hoe het lichaam begon te vertragen, en bewoog zich toen naar hem toe.

Een paar minuten later landde een buitengewoon mooi vrouwtje aan zijn voeten. Even opende ze haar ogen, "Ephus, kaló, to ekana."

Ephus' ogen werden groot, wat was dat in vredesnaam, Griek? "Poios eísai?" vroeg Ephus verbaasd dat hij zo snel Grieks kon spreken.

Het vrouwtje schudde even haar hele bleke lichaam terwijl ze lager aan de voeten van Ephus viel. "Eímai Afrodíti." (Ik ben Afrodite.)

"Je bent-" begon Ephus en keek toen met afgrijzen toe hoe het vrouwtje zuchtte en toen plat op haar buik ging liggen toen ze het bewustzijn verloor. "Aw verdomme." Zei hij terwijl hij haar rechtop zette. "QUINN!" Hij schreeuwde terwijl hij zijn menselijke vrouw riep.

Dokter Quinn kwam van binnen aangerend en stopte toen ze naar de donkerharige, bleke schoonheid staarde. 'Wie is zij? Ik herken haar niet van de Egyptische goden.'

Ephus knikte terwijl hij antwoordde: "Ze zei dat ze Aphrodite is, dat is voordat ze flauwviel."

Quinn knikte terwijl hij dit alles aan haar doorgaf, dat wil zeggen tot hij bij het laatste deel kwam.

'Aphrodite! De Griekse godin van liefde en schoonheid? Heeft ze gezegd wat ze wil?' Een overstuur Quinn schreeuwde bijna.

"Ze noemde mijn naam nadat ze me aankeek en zei toen: ik ben hier. Nadat ik vroeg wie ze was, zei ze Aphrodite en viel toen flauw. Voor zo'n machtige godin is ze verrassend zwak." legde Ephus uit.

Quinns mond hing open terwijl ze naar het bewusteloze vrouwtje staarde. 'Zwak? Je denkt toch niet dat het weer een rijk van goden en godinnen is die je hulp willen?' Hier had Quinn een uiterst bezorgde uitdrukking op haar gezicht. 'Je hebt al zes andere vrouwen die veel van je tijd in beslag nemen. Ik heb het gevoel dat velen van het Griekse godenrijk ook de jouwe willen zijn.'

Ephus keek Quinn recht in de ogen. "Je bent niet bang om me kwijt te raken. Hoe mooi ze ook zijn, met jou wil ik altijd de dag afsluiten." Ephus kuste haar liefdevol en zag dat ze zich begon te ontspannen.

"Ik hoop alleen dat niet alle rijken zullen proberen om je hulp te krijgen. Je weet dat het veel seksuele energie vereist om je voldoende kracht te geven. Hoewel ik niet jaloers zou moeten zijn, ben ik dat nog steeds. De gedachte aan jou het nemen van een stel vreemden maakt me zenuwachtig." Quinn vertelde het hem.

Ephus knikte, ze waren hierheen verhuisd, zo ver mogelijk bij de mensen vandaan. Er was nog steeds maar een blik uit zijn ogen nodig om de wil van bijna elke vrouw te buigen. Dit omvatte natuurlijk alle godinnen die hij tot nu toe had ontmoet.

"Nou, we zullen niets weten totdat ze wakker wordt. Je weet dat ik ze niet van stroom zal voorzien voordat ik het zeker weet. Ik hoop alleen dat wat ik voor haar voel waar is. Ik weet niet echt zoals een van hen zien sterven, terwijl ik iets zou kunnen doen, zelfs als ze slecht zijn." Ephus vertelde het aan zijn menselijke vrouw. 'Misschien moet ik het Bast vragen?'

Quinn was even stil terwijl ze erover nadacht en knikte toen. 'Dat is misschien een goed idee. Ik herinner me dat je zei dat alleen de familie van de goden je mocht hebben.'

Ephus knikte, "daarom stelde ik het voor. Ik weet dat ze niet jaloers zijn, al maak ik me zorgen om jou."

Quinn's gelaatstrekken verzachtten terwijl ze sprak: "Ik weet dat je in de eerste plaats van mij bent. Ik weet ook dat zonder jou een groot deel van het Egyptische godenrijk zou lijden. tijd die ik met jou kan doorbrengen."

Ephus knikte en riep naar Bast. Binnen enkele ogenblikken verscheen er een kleine bezorgdheid op haar gezicht.

'Is alles goed, man? Ik voelde wat ontreddering toen je belde.' aldus Bast.

"Jaren geleden vertelde je me dat alleen familie me mocht aanraken, klopt dat?" vroeg Ephus.

"Ja man, dit is een feit, u kan geen kwaad overkomen, aangezien wij u allemaal beschermen. Ik moet vragen, wat heeft dit veroorzaakt?" vroeg Bast verbaasd.

Ephus greep Bast bij de hand en trok haar naar de plek waar de bewusteloze vrouw was. 'Ik denk dat de Griekse goden mijn hulp nodig hebben.'

Bast deinsde achteruit en er kwam een ​​zacht gesis uit haar lippen. 'Venus! Ook wel Aphrodite genoemd. Heeft ze iets van je man gevraagd? Heeft ze je op de een of andere manier aangeraakt? Ik vertrouw de Helleense goden niet.'

'Nee, hoewel ik het gevoel heb dat ze, hoe zwak ze ook is, misschien om mijn hulp zal vragen, zoals je familie deed. Als ik ze help, wil ik ervoor zorgen dat ik jou en mijn andere vrouwen niet van streek maak. Zijn woorden was ze nog aan het wennen aan het feit dat het Ephus kon schelen hoe ze zich allemaal voelden.

"Man, we moeten met al mijn zussen praten, moeder zou hier ook moeten zijn." zei Bast terwijl Ephus instemmend knikte.

Ephus deed een stap achteruit en keek hoe Bast haar zussen en Isis riep. Een paar minuten later verschenen alle zes de godinnen. Allen bogen voor Ephus, toen snakten ze allemaal naar adem met een paar sissen, toen ze de bewusteloze Aphrodite in een stoel zagen liggen.

Ephus stapte tussen hen en de bewusteloze vrouw in en legde uit wat er volgens hem aan de hand zou kunnen zijn. "Ik dacht dat als jouw rijk leed, dat van hen ook zou kunnen zijn. Ik voelde dat, aangezien jullie mij allemaal beschermen, het niet meer dan terecht is dat ik je vraag of je dit goed vindt."

Acht paar ogen leken geschokt door dit verzoek van hem. Toen was het Isis zelf die opnieuw boog voor Ephus, dit zorgde er natuurlijk voor dat de rest ook boog.

'Je hebt ons allemaal geëerd met dit verzoek. Hoewel we ze niet vertrouwen, zou hen hulp weigeren hetzelfde zijn als onszelf ontkennen.' Isis sprak, rondkijkend zag ze dat de anderen instemmend knikten.

Ephus liet de adem ontsnappen die hij had ingehouden. Terwijl hij een stil dankgebed uitsprak, merkte hij dat ze allemaal in de buurt bleven terwijl hij naast de bewusteloze vrouw neerknielde. Ephus concentreerde zich even en stak zijn hand uit om het vrouwtje vijftien volle seconden aan te raken.

Eerst was er niets, toen haalde het vrouwtje diep adem terwijl ze plotseling rechtop ging zitten. Met wijd opengesperde ogen keek ze naar de hand die op haar arm zat, toen omhoog naar de arm die eraan was vastgemaakt totdat haar ogen op Ephus vielen.

Ephus zag haar mond openvallen van verbazing. Een diepe zucht ontsnapte aan haar lippen, terwijl ze haar handen en daarna haar armen boog.

'Jij bent Ephus. Ik dacht dat ik hier nooit zou komen vanuit Olympus Realm.' Op dat moment keek ze om zich heen en zag ze de zeven godinnen achter Ephus. "Ben je bang voor mij Ephus? Je hebt verschillende sterke Godinnen bij je."

Ephus glimlachte en leek Aphrodite op zijn gemak te stellen. 'Nee, de meesten van hen zijn mijn vrouwen.' Hier wees hij naar Isis, "zij is de vrouw van Ra, moeder van mijn eerste twee vrouwen. Je ziet voor je Bast en Sekhmet, dezelfde twee dochters. Daar zijn Hathor, Serket, Maat en Tefnut hun halfzusjes." Aphrodite knikte lichtjes naar elk van hen. 'Voel je je nu beter? Lang niet zo zwak als voorheen?' vroeg Ephus.

Aphrodite's ogen werden plotseling groot, door het rijk van haar familie! Ze was veel sterker dan ze in lange tijd was geweest. Haar mond hing open en ze draaide zich om en staarde naar Ephus. "Ik had gehoord dat dit mogelijk was, maar toen ik hier begon om te kijken of de geruchten waar waren? Ik kon het bijna niet geloven. Nu weet ik beter!" Ephus merkte toen op dat Aphrodite harder en sneller begon te ademen.

Isis trok de aandacht van de jonge godin terwijl ze ernaar vroeg. 'Dus ik neem aan dat het rijk van Olympus net zo verzwakt is als het onze. Je kwam kijken of je Ephus kon inschakelen om jouw rijk te helpen, net zoals hij dat deed.' Isis zei dit als een statement en niet als een vraag.

Aphrodite liet haar hoofd zakken terwijl ze lichtjes knikte. "Met alle geruchten geloofden niet veel dat het waar was. Toen voelde vader jouw rijk naast het onze sterker worden. Ik had alles nodig om terug te keren naar deze wereld. Ik was er echter zeker van dat ik hier voor altijd vast zou zitten Ik was bereid mezelf op te offeren als ik kon bevestigen."

'We hebben het met Ephus besproken, je zult hem moeten beschermen zolang hij in jouw rijk is. We zijn allemaal op volle kracht, ik betwijfel of iemand het zou overleven als we hem kwamen halen. Ben je hierop voorbereid?' vroeg Isis met alle ernst.

Aphrodite's hoofd schoot omhoog toen ze eerst naar Isis staarde, daarna naar de rest van de godinnen die daar waren. 'Zou je hem dit laten doen? Hij zou een band met de Godinnen moeten hebben.'

Alle zeven Godinnen keken elkaar aan en knikten, "we hebben wel een suggestie." Bas sprak. 'Als iemand van jullie een vrouw van hem wil worden? Die moet dan aan mij als eerste vrouw voorbijgaan. Als hij dat ook wil, zullen we er geen bezwaar tegen maken.'

Ephus draaide zich om en staarde naar Bast alsof ze gek was geworden. Meer echtgenotes? Om hardop te huilen, hij had er nu zeven, dachten ze dat hij zoveel uithoudingsvermogen had? Bast kreeg een grote glimlach op haar gezicht, toen bekeek ze Ephus van top tot teen terwijl ze haar lippen likte.

Op dat moment zag Ephus dat al zijn vrouwen, inclusief Quinn en Isis, hem ook aanstaarden. Hij had bijna het gevoel dat hij een stuk eersteklas vlees was, waar ze allemaal honger naar hadden.

fluisterde Aphrodite tegen Bast die dichterbij was gekomen. "Is het altijd zo? Ik voel een overweldigend verlangen om de kleren van mijn lichaam te scheuren. Ik wil dat hij me zo erg opvat dat het me afleidt. Is dat voor jullie allemaal hetzelfde?"

"Ja, het verlangen kan soms veel sterker zijn. Het is de reden dat ik bij zijn tweede kind ben." zei Bast. 'Je moet alles doen wat je kunt om hem te beschermen. Mijn zussen hebben veel macht, en een paar hebben een heel slecht humeur.'

Aphrodite's hoofd schoot rond om naar Bast te staren om er zeker van te zijn dat ze het meende. Hoofdschuddend antwoordde Aphrodite, "helaas is het veel erger in mijn rijk."

Bast knikte en zei toen, "je moet snel een band met hem krijgen. Als je enige energie terug wilt sturen naar je rijk, moet dat snel zijn. Ik stel ook voor dat je jezelf voorbereidt, bij Ephus zijn is heel anders dan enig ander dat je mee geweest."

Aphrodite probeerde de grijns die over haar lippen kwam te verbergen. Geen enkele man was anders, het waren allemaal seksgedreven wezens. Ze was tenslotte de godin van de liefde, ze had het keer op keer gezien.

Elk van de zeven godinnen boog voor Ephus en glimlachte vervolgens hartelijk naar Aphrodite. Ze waren allemaal weg, behalve Bast, die opnieuw zei dat ze zich moest voorbereiden op wat er ging gebeuren. Wanneer

Aphrodite deed alsof het niets was, Bast glimlachte veelbetekenend.

'Zoals ik al eerder zei, bij Ephus zijn is heel anders dan bij alle andere. Ik denk dat je het gewoon zult moeten ervaren.' Daarmee kuste Bast liefdevol Ephus fluisterend in zijn oor. Ephus knikte, omhelsde toen Bast nog even en toen was ze ook weg.

'Ephus, blijf niet lang weg. Ik zou het vreselijk vinden als ik er een paar of allemaal achter je aan moet sturen.' Quinn waarschuwde en kuste hem toen ze naar binnen ging.

"Zelfs met de kracht die je me hebt gegeven, ben ik bang dat ik niet eens op halve kracht zit." Aphrodite vertelde het hem verdrietig.

'Dat zal geen probleem zijn. Toen ik je aanraakte, voelde ik de locatie van je rijk. Het spijt me dat we elkaar onder deze omstandigheden hebben moeten ontmoeten.' Ephus vertelde het haar. "Het spijt me ook dat je je de eerste keer niet meer alles herinnert wat er gebeurt."

Aphrodite's hoofd draaide rond om naar Ephus te staren, maar deze keer keek ze recht in zijn ogen. De drang om haar kleren uit te trekken ging plotseling van willen naar moeten uittrekken. Al snel begon ze haar kleren bijna aan flarden te scheuren, toen reikte ze naar Ephus om hem uit te kleden.

"Ik begrijp niet waarom, ik moet jou hebben! Neem mij Ephus, neem mij, het verlangen wordt met de seconde sterker." Toch kon ze niet stoppen, het voelde als een koorts die alleen door zijn aanraking kon worden gedoofd.

Ephus legde haar neer terwijl hij op haar lippen begon, kwellend werkte hij zich naar beneden. Zijn tijd nemend, de zijkanten, bovenkanten en onderkant van elk van haar borsten kwispelend met kleine kusjes. Aphrodite begon harder te ademen en haar hart ging snel tekeer. Nooit had ze de volledige sensaties gevoeld die ze nu was.

Ephus glimlachte toen hij haar naar adem hoorde happen terwijl hij elke tepel in zijn hongerige mond zoog.

Aphrodite kon nauwelijks praten, toen voelde ze Ephus' hand langzaam haar geslacht bereiken. Opgebogen terwijl hij nauwelijks het puntje van haar clitoris aanraakte.

"Door de macht van mijn vader! Wat doe je me in vredesnaam aan? Ik heb nog nooit gevoelens gevoeld zoals jij veroorzaakt. Ik heb je nu in me nodig Ephus, zet het in ik beveel je." vroeg Afrodite.

"Uh, uh, uh, alleen daarvoor zul je me moeten smeken. Je bent duidelijk vergeten wie ik ben. Je bent duidelijk ook vergeten dat jij het was die naar me toe kwam. Smeek me, of je zult meer lijden dan je denkt ." Ephus vertelde het haar terwijl ze begon te kreunen en weg te kwijnen.

"Ik smeek geen mens, ik ben de dochter van Ze-." Hier kreunde ze luider terwijl Ephus nauwelijks dicht bij haar opening kwam.

'Zoals ik al zei, ik kan dit buitengewoon plezierig of pijnlijk maken vanuit de behoefte waarmee ik je zou kunnen verlaten. Het is jouw beslissing, hoewel ik vind dat je snel moet beslissen. Ik heb wel andere dingen te doen.'

Deze verklaring, plus nog een vederlichte aanraking van haar geslacht, veroorzaakte opnieuw een diepe kreun. 'Goed,' zei Ephus terwijl hij zich van haar begon te verwijderen.

De staande Ephus schudde zijn hoofd, ze gingen hem irriteren, dat was zeker. "Menselijke Ephus, ik eis dat je doorgaat! Ik-." Aphrodite was veeleisend, door haar harde hijgen heen.

"Ik ben geen mens meer! Ik denk dat het tijd wordt dat je dat leert. Ik heb je genoeg kracht gegeven om terug te keren, niet veel anders. Ga, de situatie daar moet niet erg slecht zijn, als je niet bereid bent te doen wat ik vraag. ." Daarop keek Ephus nog een keer naar haar met haar benen wijd open, haar geslacht buitensporig lekkend. Hoofdschuddend draaide hij zich om om weg te gaan toen hij weer een gejammer van Aphrodite hoorde.

"Nee, alsjeblieft! Laat mijn familie alsjeblieft niet in de steek. Wij... Ik heb je nodig, alsjeblieft Ephus, help ons allemaal." Aphrodite zei weer een zacht gejammer dat over haar lippen kwam.

Ephus draaide zijn ogen tot spleetjes terwijl hij naar Aphrodite staarde. "Weet dit, als dit een truc is, zul je er enorm spijt van krijgen. Ik heb gehoord van alles wat daar gebeurt, ik kan je versterken. Ik kan ook blokkeren wat ik geef, zodat je het de anderen kunt vertellen." Hier wuifde Ephus met zijn hand over Aphrodite.

Aphrodite's ogen werden groot toen ze begon te beven. "Alsjeblieft! Het doet pijn! Het doet zo pijn, ik zal ervoor zorgen dat ze het allemaal weten. Alsjeblieft, alsjeblieft, geef me ze terug, ik ga dood."

Ephus knikte terwijl hij opnieuw met zijn hand over haar zwaaide waardoor ze diep zuchtte. Knielend keek Ephus naar haar blootliggende, lekkende seks, daarna legde hij zijn hand op de bovenkant van haar sekse en drukte zijn duim tegen haar clitoris waardoor ze het uitschreeuwde. "Dat zou je een beetje moeten vasthouden." Aphrodite glimlachte, knikte en viel flauw.

Ephus bedekte haar en bracht haar naar de schaduw. "Bast!? Ik heb alles nodig wat jij en de anderen hebben over de Hellenische goden. Ik ben niet van plan om onvoorbereid naar binnen te gaan."

Even later verscheen Bast terwijl hij Ephus' hoofd aanraakte. Hij knikte terwijl de informatie stroomde en begon toen een paar keer te zuchten. Shit, ze waren niet alleen jaloers, ze waren ook wraakzuchtig. Hoofdschuddend, toen denkend aan Aphrodite, zou hij zijn werk voor hem laten doen.

"Zoals ik al zei man, ik vertrouw ze niet. Ze hebben veel meer van de kleinzielige menselijke emoties. Hoewel ik daar niet heen kan, tenzij er een probleem is of." Hier glimlachte Bast een beetje. "We verklaren ze de oorlog, ik zal al mijn kracht gebruiken om je in de gaten te houden."

Ephus knikte terwijl hij Bast dicht tegen zich aan hield, "Ik ken mijn Bast. Ik hoop dat het niet zo lang duurt als ik denk dat het zou kunnen. Met alles wat je me hebt gegeven, vrees ik dat het zal gebeuren."

'Alsjeblieft, echtgenoot, vertrouw niemand. Hoewel je nog niet helemaal een band met haar hebt, zijn ze zich er nu van bewust. Ik weet zeker dat er mensen zullen zijn die willen dat je faalt.' Bast zei weer een bezorgde blik op haar mooie gezicht.

"Ik zal dat onthouden." Zei hij terwijl hij op zijn hoofd tikte waardoor Bast breed glimlachte. Ze kuste hem opnieuw en verdween.

Het duurde nog een uur voordat Aphrodite uit haar slaap ontwaakte. Ze keek op en glimlachte schaapachtig naar hem nadat ze had gekeken onder wat haar bedekte. "Ik neem aan dat we nog niet klaar zijn?" Een kleine glimlach verlichtte haar gezicht. "Kunnen we alsjeblieft doorgaan?"

Ephus keek haar aan en vroeg toen. "Denk je dat je de kracht hebt? Ik weet dat dat veel van je heeft gevraagd. hier," zei hij terwijl hij vijf seconden lang zijn hand op haar legde. Haar ogen werden groot en gloeiden even. Zelfs toen hij zag hoe haar uiterlijk jonger werd. "Ah! beter!"

Ze schoot plotseling uit de stoel terwijl ze Ephus fel omhelsde, "dank je! Ik voel me eindelijk meer een godin. Hoewel misschien? We moeten de hechting afmaken." Dat laatste zei ze verlegen, dacht Ephus verdomme, heb ik zo'n grote indruk gemaakt?

Toen Aphrodite onbedekt was, trok ze de kleren van Ephus weer uit. Deze keer ging hij rechtstreeks naar haar geslacht, terwijl hij haar vastklampte begon hij haar te plezieren met zijn lippen, tong en tanden. Binnen enkele minuten smeekte ze hem opnieuw om haar mee te nemen.

Deze keer was Ephus er zelf klaar voor, terwijl hij soepel diep in haar nu doorweekte seks gleed. Nauwelijks bewegend, wilde Ephus er zeker van zijn dat ze er klaar voor was, toen duwde ze haar heupen omhoog tegen hem aan zonder dat te beseffen.

Ephus knikte en begon een langzaam ritme dat haar deed janken elke keer dat hij het grootste deel van de weg naar buiten trok. Eindelijk begon hij zijn snelheid op te voeren omdat haar ademhaling ook toenam. Even later domineerde een vreemde blik haar trekken terwijl ze het uitschreeuwde van genot.

Op dat moment kon Ephus zich niet inhouden en schoot haar vol met zijn zaad. Er kwam een ​​geschrokken uitdrukking op haar gezicht toen ze opnieuw het uitschreeuwde en prompt weer flauwviel. Het vreemde was echter dat ze niet meer op het dakterras stonden. Waar dit ook was, het was somber, grijs en een beetje koud.

Even bij Aphrodite liggen, dacht Ephus, terwijl hij zich al hun gedachten herinnerde. Toen sloot hij zijn ogen terwijl hij zijn hoofd schudde. Shit! Ze waren in het Olympusrijk, voor zover hij wist dat het zijn toedoen was.