Eigendom en eigendom

Ik geef toe dat ik onder de indruk was van het apparaat dat Dan in elkaar had gezet om me te vervoeren. Het was een rode plastic bak. In de korte glimp die ik van de buitenkant opving, leek het alsof er witte letters op stonden. Zeer ambtenaar in "Baywatch" -stijl.

Het was niet zo lang als ik lang ben. Ik ben slechts 5'2 ". En husky. Dan zou me dwingen te zeggen dat ik een husky ben. Ik heb een grote kont die de meeste mannen graag slaan. Ik heb geen klassiek mooi gezicht. Meestal vond Dan het leuk om me in een volledig hoofdharnas te houden, met een mondknevel waaraan een zwart paneel was bevestigd, die mijn mond bedekte.

Hoe het zo was gekomen, was een geleidelijk iets. Ik was begonnen als de vriendin van Dan. Zijn inwonende vriendin. Hij ontmoette me en al snel waren we aan het neuken als konijnen. De fysieke aantrekkingskracht was er al, wachtte op ons, en we hoefden alleen maar naar elkaar te kijken om het tot stand te brengen. Hij legde zijn hand om mijn schouder terwijl hij over drukke trottoirs liep, en liet hem dan in de achterzak van mijn spijkerbroek glijden, zodat de hele wereld het in mijn kont kon zien. Al snel trok ik in, en daar waren we.

Na een paar weken dezelfde ruimte te hebben gedeeld, dezelfde ademhalingen te hebben gehad, het geluid en patroon van elkaars voetstappen in het kleine huis te hebben leren kennen - en natuurlijk heel veel seks te hebben gehad - hadden we het beeld en de contouren van elk vastgelegd anderen lichamen stevig in het geheugen. 'S Nachts en' s morgens had hij me overtuigd om me door hem te laten vastbinden voordat hij me neukte. Vroeger vond ik het leuk als hij me tijdens de seks een pak slaag gaf. Nu merkte ik dat ik het leuk vond als hij me sloeg terwijl ik vastgebonden was. De angel in mijn kont zorgde voor kippenvel over me heen. Toen hij na een tijdje onder het bed naar het touw reikte, voelde het natuurlijk aan.

Ik kwam er al snel achter dat ik het allemaal wel leuk vond. Het bondage-ding. Met de touwen, de seks en het pak slaag was het geen gewetensgenot - alleen een fysieke reactie van het lichaam, een reactie waarvan ik voelde dat ik er niets aan kon doen. Maar toen hij me kennis liet maken met de harnasknevel, en 's ochtends, als Dan me soms vastbond en neukte ondanks mijn weerstand, als hij tegen mijn wil orgasmes uit me trok, als hij op me klaarkwam en me daar achterliet om te 'marineren'. ' in hem, waarvan hij wist dat ik er een hekel aan had - met dat spul was er een mentaal genot, een die ik niet had verwacht. De hulpeloosheid ervan, de vernedering, de vermindering van mezelf in de ogen van een ander - ik voelde me er vreemd opgewonden door. Ik leerde wat ik was, en het was viezer dan ik me had voorgesteld.

Ik woonde er nog steeds. Maar de dingen waren... vooruitgegaan. Dan werd steeds sluwer, ik verloor de controle, en dat was oké. Elke dag werd ik geslagen en licht gemarteld en had ik veel seks met Dan. Onderwezen worden, gereduceerd worden. Dag voor dag. Leren zijn vreemde grillen te bevredigen. Verder wegzakkend voor hem. Waardoor ik vrij kwam.

Schoonmaak. Vastgebonden worden in vreemde houdingen, naakt of in slipje, en opdracht krijgen om schoon te maken. De opdracht krijgen om dit te doen in het bijzijn van Dan's vrienden. Vernederd en geneukt worden en volkomen afhankelijk gemaakt worden. En klaarkomen. Zo veel klaarkomen. Door dit alles wegzinken in een orgastisch soort liefde.

Ik had al een week geen topje meer gedragen. De enige broekjes die ik (af en toe) had mogen dragen waren mijn oude kanten crème slipje of een boxershort. Ik waggelde door de woonkamer, met mijn knieën aan elkaar geritst en mijn dikke dijen zwetend, mijn ellebogen achter me vastgebonden en mijn harnas gekneveld, met een zielige groene spons in mijn hand - ik bukte me moeizaam toen ik hem liet vallen, hijgend en puffen - wietresten van de salontafel en de vloer verwijderen.

Ik was van Dans inwonende vriendin afgegleden naar zijn inwonende dienstmeid, terwijl ik gekneveld en grotendeels naakt rond strompelde voor zijn vermaak en zijn paar vrienden. Maar de seks, het pak slaag en de schaamte gaven me mijn dagelijkse dosis endorfine, en ik glipte net zo gemakkelijk in mijn nieuwe rol alsof het een zijden nachthemd was. De harnasknevel was altijd in als Dan's vrienden in de buurt waren. Slechts vier hebben me ooit op deze manier gezien. Ze waren allemaal dichtbij. Maar behalve Dan waren het allemaal uit de kluiten gewassen jongens die veel dronken, jonge potheads met natte monden, onverzorgd en slordig. Toen ik de inwonende vriendin was, hadden ze me gezien als Dans speeltje. Nu was ik een beter speeltje, waar ze wat aan hadden. De harnasknevel maakte me leuker om mee te spelen. Ze maakten misbruik van mijn onvermogen om te reageren, bespotten me, legden woorden in mijn mond, martelden me met hun beledigingen zoals alleen jongens van begin twintig dat kunnen.

Dan's vrienden mochten me ook een pak slaag geven, net zoals hij deed. Ze sloegen me als ik het schoonmaken verprutste, of als ik hun zicht op de tv blokkeerde, of als ze dronken waren en het gewoon grappig vonden. Dan zou me zelfs bevelen om op die-en-die's schoot te gaan liggen, zodat ik een paar van die-en-die's handafdrukken op mijn kont kon modelleren terwijl ik aan het schoonmaken was. De bong zou worden doorgegeven aan deze vriend, en hij zou hem op mijn kont laten rusten terwijl hij zijn bong-rip nam, en dan zou hij weer met mij gaan spelen.

Sommige van de meer gedurfde vrienden moesten mij ook bevelen om dingen te doen. Ze morsten bier op het linoleum van de keuken en gaven me de opdracht het schoon te maken. Ik kwam onhandig op de grond, mijn ellebogen achter mijn rug gebonden en mijn knieën aan elkaar geritst, en deed wat hij zei. Een vriend bond zelfs een spons op mijn gezicht en zei dat ik het op die manier moest schoonmaken, met mijn neus op de grond. Toen zei hij dat ik met mijn reet voor hem moest wiebelen. Toen - ik was stomverbaasd en opgewonden - sneed hij de banden van mijn ellebogen en knieën door en zei dat ik me op handen en voeten moest spreiden, zodat ik echt met mijn reet kon schudden. Ik keek achterom naar de woonkamer, uitzinnig, met die zielige, akelige, natte groene spons over mijn harnasknevel gebonden, op zoek naar Dan. Ik kon hem niet zien, hij was uit het zicht, om de hoek aan het einde van de gang. Ik schudde mijn reet. Deze vriend ging op de grond liggen, daar in de keuken, en hij neukte me. Ik was in shock. Hij neukte me hard en snel en hij trok zich terug en kwam helemaal over mijn rug. Ik wist zeker dat Dan het vanuit de woonkamer kon horen, maar hij deed niets. Ik haalde gewoon de spons van mijn gezicht en gebruikte hem om mezelf schoon te maken, en toen verdween ik naar de badkamer en nam een ​​douche.

De eerste keer dat ik seks had met een van Dan's vrienden, moest ik huilen. Dit was slechts ongeveer 2 weken voordat ik hoorde van de rode bak. Dan en ik lagen in bed. Alleen. Plezier op een zonnige middag. Ik lag op mijn rug, met mijn enkels vastgebonden aan de bedstijlen, en de harnasknevel zat erin. Toen opende Dan de deur en ik hoorde hem fluisteren in de gang. Zijn vriend verscheen in de deuropening en zag mij. Hij keek me aan alsof de poolexpres net was gearriveerd. Hij liep voorzichtig de kamer binnen, zenuwachtig glimlachend, lopend alsof hij zich op gevaarlijk terrein bevond, niet zeker wetend wat verboden terrein was en wat niet. Dan bevestigde dat het goed was en de vriend klom op het bed. Stofdeeltjes dwarrelden in het zonlicht en er zaten clips op mijn tepels. Ik huilde. Maar Dan glimlachte alleen maar en likte mijn tranen. Hij kuste me en likte me over mijn hele gezicht rond de prop, en toen stak hij zijn tong in mijn oor, en ik sloot mijn ogen en liet mijn hersenen tot een orgasme komen en kreunde in dat zwarte paneel. Toen Dan bukte om met mijn klit te spelen, wierp ik hem een ​​blik toe, en onze ogen ontmoetten elkaar boven mijn masker, en liefde schoot als speldenprikken naar elk deel van mijn lichaam.

Dan dronk zelden en net als ik gebruikte hij nooit drugs. Hij leek gewoon niet zo... onbeheerst - bij gebrek aan een beter woord - als zijn vrienden. Toch bewoonde hij deze maven alsof hij elke centimeter ervan zelf had ontworpen. Dit huis, zijn kleine groep vrienden die me zagen en soms gebruikten, de gekke dingen die daar gebeurden - het leek allemaal een natuurlijke groei van het rare en vruchtbare tuinbed dat Dan was. Het was opwindend om het te zien groeien en veranderen. Het klinkt misschien niet altijd zo, maar de waarheid is dat ik genoten heb van mijn tijd in dat huis. Elke dag was anders. En hoewel ik het met mijn gezicht niet precies kon uitdrukken, was er vaak een grote, vette glimlach in mijn hoofd. Sinds kort worden er 's nachts kleine oordopjes in mijn oren gedaan. Ze werden daar vastgehouden met zwart gaas, dat net om mijn oren en de bovenkant van mijn hoofd was gewikkeld. Ik kon nog steeds zien. Dan stopte Dan de oordopjes in een mp3-speler, en een vriendelijke vrouwenstem, net hoger dan de mijne, herhaalde mantra's in mijn oor die ik moest herhalen. "Ik ben een slet." "Ik ben een gat." “Ik ben een stuk eigendom, een machine. Een lulreinigingsmachine. Mijn afbouw ging vooruit. "Als een golfballenwasser, maar dan voor lullen." Ik kon horen welk vrouwtje dit glimlachte terwijl ze het zei.

Zoals gewoonlijk was ik na het douchen die dag naakt gebleven. Mijn polsen waren samengebonden en achter mijn hoofd getrokken, zodat mijn ellebogen boven mijn hoofd waren. De harnasknevel zat erin. De oordopjes ook. Toen werden mijn benen onder me gevouwen en mijn enkels aan mijn dijen vastgebonden.

Dan had me zo op het bed vastgebonden, me toen over zijn schouder gegooid en naar de rode bak gedragen. Zoals ik al zei, ik was onder de indruk. Het was niet de bak zelf die indruk op me maakte, hoewel de bijlagen erin met mij in gedachten leken te zijn geïnstalleerd. Het was het kussen. Het was bijna een matras! Die bak was bij lange na niet zo groot als een eenpersoonsbed, en toch had Dan zo'n matrasachtig ding. Of gemaakt. Het was als een futonkussen dat perfect de bodem van de prullenbak vulde. Dan liet me daar naar beneden zakken, en hij sloeg een van mijn borsten en kneep de tepel tussen zijn duim en wijsvinger en beval me mijn benen gespreid te houden. Hij liet me eerst op de knieën zakken en ik keek naar beneden en zag dat er een korte metalen pijp horizontaal uit het ene uiteinde van de bak liep die ik moest vermijden. Ik deed wat mij werd opgedragen en hield mijn benen aan weerszijden ervan.

Ik werd op mijn rug gelegd. Mijn ellebogen, boven mijn hoofd, waren vastgemaakt aan een haak aan het ene uiteinde van de bak, en mijn knieën waren vastgemaakt aan twee respectievelijke haken aan weerszijden van het andere uiteinde. Ondanks mijn ongemakkelijke houding voelde het met het kussen niet zo erg. Ik kwam erachter waar die korte horizontale pijp voor was toen Dan zijn hitachi eraan begon te bevestigen. Hij duwde die hitachi strak tegen mijn klit aan, dat plekje dat hij zo goed kende, en hij maakte hem daar stevig vast met een metalen ringklem.

Ik pas perfect.

Ik was gelukkig! Hoewel ik het toen niet had kunnen uitdrukken, realiseer ik me nu dat wat ik voelde een trots was op deze prullenbak, een beetje eigendom ervan. Het was duidelijk gemaakt met mij in gedachten. Het paste perfect bij mij. En ondanks mijn houding was het eigenlijk wel een beetje comfortabel om daar op de matras te liggen. Ik probeerde Dans blikken te vangen, om hem mijn waardering te tonen, maar hij was niet geïnteresseerd. Hij stopte gewoon mijn oordopjes in de mp3-speler, liet hem op mijn buik vallen en liet me daar achter.

Dit was de dag dat alles veranderde. Ons plezier en spelletjes in huis werd iets veel diepers. Ik had geweten dat ik aan het leren was, gereduceerd was. Maar ik had niet helemaal begrepen dat er aanvullende, lagere niveaus waren waarop ik kon worden teruggebracht. Dat ik steeds verder naar beneden kon worden gebracht. Ik had het moeten weten, maar ik deed het niet. Tot dan toe was alles geleidelijk gegaan, in een tempo dat ik aankon. Maar genoeg excuses. Wat is gebeurd, is gebeurd. Als ik nu terugkijk, kan ik zeggen dat die dag was alsof ik hoorde dat het oppervlak waarop ik zo gelukkig was geweest, eigenlijk het oppervlak van een meer was, en wat ik dacht dat de grond eigenlijk heel diep water was. Ineens zonk ik heel snel, en bleef zinken. Ik heb veel geleerd over objectivering, en hoe geweldig het kan zijn.

Die dag wist ik echter van niets. Die dag was ik gewoon doodsbang.

De lachende stem in mijn oor zei: "Als een golfballenwasser, maar dan voor [klik]." Dan drukte op de pauzeknop op mijn buik.

Ik had meerdere sets zware voetstappen over de hardhouten vloer gevoeld en vaag hoorde ik lachende stemmen. Nu keek ik op naar drie mannengezichten, waarvan ik er maar één ooit eerder had gezien. Dan duwde boos zijn hoofd naar me en riep: "Hoor je me, teef?"

Ik knikte.

Een van de gezichten was ongeschoren, met donker goudkleurig haar tot op zijn schouders en een natte mond, en hij zag er gek uit. De andere vreemdeling had donker haar en leek verlegen. Hij schoor zich ook niet, maar hij moet jong zijn geweest – hij had alleen een haarlip.

"Vind je het leuk hoe je zit?" schreeuwde Dan, glimlachend maar boos.

Ik wist niet hoe ik moest reageren. Dan hurkte naast me neer, sloeg op mijn linkerborst en kneep toen in de tepel. 'Hier gaan we plezier aan beleven', zei hij tegen zijn vrienden. De vreemdelingen glimlachten. "Word je een braaf sletje?" Dan vroeg het me rechtstreeks.

Ik wist niet wat ik moest doen. Dit was totaal anders dan alles wat hij ooit eerder had gedaan of gezegd. Ik weet dat het gek klinkt, maar de weinige vrienden van Dan waar ik eerder mee was geweest, waren mensen die ik kende en al een tijdje kende. Ze waren altijd in de buurt terwijl Dan en ik... in onze situatie groeiden. Bij hen ging het geleidelijk. Dan had me nog nooit blootgesteld aan mensen die ik nog nooit eerder had gezien. En hij leek vandaag gewoon anders. De tedere zoenende, likkende geruststelling was totaal verdwenen. Het enige dat overbleef was -

"Ik zei, ga je een goede kleine slet zijn?"

Hij kneep harder in mijn tepel. Met de grap kon ik niet reageren. Ik was doodsbang. Ik lag op mijn rug, op de grond, met mijn hoofd gekneveld en vastgebonden, vastgebonden aan de zijkanten van een plastic bak, opkijkend in 3 paar boze mannenogen. Dan las mijn angst en glimlachte. Hij zette de hitachi aan. Mijn rug gebogen voor deze vreemden.

Daan stond weer op. "Je gaat deze heren vertellen wat een slet je bent, anders geloven ze me niet." De rare, stille, donkerharige had zijn lul eruit gehaald en streelde hem daar, over me heen.

De harige blonde zag er gek uit. "Vertel ons wat een gooood kleine slet je bent," kirde hij tegen me alsof ik een hond was.

"Deze meid heeft de afgelopen week seks gehad met vier jongens!" Dan schreeuwde, "en ze wil niet eens zeggen dat ze een slet is!"

Ik huiverde bij dat, en verscheurde. Eerst had ik seks gehad met vijf mannen. Tenzij hij echt niets wist van de man in de keuken - wat onmogelijk was - was Dan vergeten zichzelf erbij te betrekken. Dat doet pijn. Hij dacht net aan de vier andere jongens die hij had gezien (of gehoord) die seks met me hadden, alsof het enige wat hem interesseerde was toekijken hoe ik werd geneukt, alsof ik een anoniem meisje was in een pornofilm op een scherm. Daar was ik van geschrokken. Ten tweede hadden drie van die kerels seks met me gehad in opdracht van Dan - waren door hem uitgenodigd in de kamer - terwijl ik op mijn rug lag met een tuigknevel vastgebonden en mijn enkels vastgebonden. Ik had gehuild toen de eerste me meenam. Het was niet precies alsof ik erom had gevraagd.