De concubine van de keizer

De bewakers willen me, de keizer bezit me. Vrouwen hebben een hekel aan me, de koningin veracht me. Ze weet niet dat ik haar ranzige echtgenoot niet wil. Ze weet niet dat ik zijn dood aan het plannen ben.

Elke dag, sinds ik een meisje was, baad ik in honingmelk, word ik geneukt tot ik niet meer kan staan, en dan geverfd in goud. Afspoelen en herhalen. Ik ben de concubine van de keizer, zijn minnares, zijn hoer. Ik was ooit een prinses, maar mijn koninkrijk werd veroverd. Nu ben ik geverfd, dus als een man ooit zijn handen op me legt, smeert hij het ingewikkeld geweven verfpatroon uit en wordt hij ter plekke vermoord.

Ik draag geen kleren, mijn lichaam zijn tempel. Ik sta urenlang als een standbeeld naar de spiegel te staren terwijl ze me schilderen, ik haat elke centimeter van mijn gebogen heupen, slanke taille en dikke volle tieten. Ik mag mijn haar niet knippen, zodat het over mijn rug loopt in een plas zwart, de rest van mij wast voor het baden. Het goud verbergt de zweepslagen en blauwe plekken die mijn meester heeft gemaakt, de sporen van tranen die over mijn gezicht glijden. Toen ik jonger was, werd ik gekozen vanwege de mooie delicate trekken van mijn gezicht, maar nu ik een vrouw ben, ben ik gekozen om te blijven vanwege mijn vrouwelijke vorm.

Hij trekt me naar zich toe op een groot feest ter ere van hem. Ik bungel druiven aan zijn lippen en hij legt me op zijn schoot. De koningin zit daar, roerloos en ijskoud naast hem, ze kijkt nergens naar uit, maar ik moet hem aankijken. Hij knijpt in mijn wangen terwijl hij mijn hoofd naar hem toe draait voor een kus. Mollige vingers duiken tussen mijn benen en krullen in mijn spleet, terwijl ze me boos vingeren zonder dat er een antwoord nodig is. Dit is een show van zijn macht en trots, niet van zijn vaardigheden in plezier. Hij heeft er geen.

Zijn adem is verzuurd door drank terwijl hij mijn nek likt voordat hij in mijn oor ademt. "Vanavond. Na de oorlogsraad.” Dit is niet ongebruikelijk. Dergelijke vergaderingen slaat hij echter meestal over. Hij is liever gewelddadig in de slaapkamer dan op het slagveld. Het maakt niet uit, dit geeft me de tijd om mijn plannen uit te voeren.

Hij tilt me ​​van zijn schoot met een stevige klap op mijn kont, zijn aanrakingen ontsieren de gouden verf, brandmerkend dat ik van hem ben om te schenden. De mannen in de kamer brullen van plezier en het stoort hem om me bij de pols naar achteren te trekken en een vuist vol mijn manen te grijpen om me in zijn schoot te drukken. Een volgend gebrul in applaus zorgt ervoor dat hij zijn fluwelen broek losmaakt om een ​​dikke, harde lul los te laten. Mijn hoofd wordt zonder pauze naar beneden gedrukt terwijl ik het zuigen van zijn pik gehoorzaam. Het vlees en het zout vullen mijn mond terwijl de mannen juichen en glazen heffen voor hun woeste en machtige heer.

Terwijl hij zijn zaad in mijn keel spettert, word ik omhoog getrokken, maar ik snak niet naar lucht. Dit is uit mij afgeleerd. In plaats daarvan, terwijl hij mijn hoofd bij mijn haar optilt als een gewaardeerde moord, slik ik door en lik ik het resterende sperma van mijn lippen. Ik word dan terzijde geschoven terwijl het feest doorgaat. Ik moet gaan om mijn avond met de keizer voor te bereiden. Mijn bad wacht.

Mijn badwater dampt als ik erin stap, de goudverf verzamelt zich als olie naar boven als ik erin glijd. Mijn borsten zijn zacht van de hitte, maar de rest van mijn lichaam begroet de warmte terwijl het al het vuil wegspoelt.

De bewaker die ik heb gecharmeerd door lieve woordjes te fluisteren, kijkt toe terwijl ik aan het baden ben. Ik masseer mijn grote, pijnlijke borsten voor hem, slaak een kreun terwijl ik mijn hoofd achterover gooi en het stoffige roze van mijn tepels in pieken draai. Zijn gezicht beweegt nooit, maar zijn ogen dwalen over mijn lichaam terwijl ik aan het baden ben. Hij weet wat hij moet doen en wat ik van hem heb gevraagd en hij laat zijn dolk een klein beetje los van zijn zijde en legt hem achter de zware gordijnen die langs het balkonterras zijn gedrapeerd. Ik ga door met baden totdat de bedienden binnenkomen, me verwijderen, me afdrogen en beginnen met de gedetailleerde verfpatronen over mijn lichaam.

Als de keizer binnenkomt, zie ik dat hij woedend is. Hij stormt door de deuren en slaat zonder aarzelen een van de dienstmeisjes op de grond. Ze staat niet op en hij draait zich naar mij om. Mijn gezicht is een leeg masker waardoor hij mijn emotie kan bepalen. Hij grijpt me bij de keel en tilt me ​​van de grond. Lucht probeert maar niet mijn longen binnen te dringen en het kost al mijn training om mijn lichaam slap te houden, mijn armen bungelend langs mijn zijden terwijl hij me hijgend draagt ​​om tegen een muur te slaan. De achterkant van mijn hoofd voelt een uitbarsting van pijn als ik contact maak met de harde stenen. Bedienden stijgen stilletjes op terwijl ze mijn polsen aan elkaar binden aan een katrol in de hoge plafonds erboven. De ketting is aangepast aan waar ik in de lucht ben terwijl hij mijn keel dichtknijpt. Bij het vastmaken van de kettingen laat hij me vallen en ik schok terwijl mijn gewicht aan de kettingen trekt, mijn lichaam rust net boven de vloer, lang en naakt uitgestrekt.

Zijn gezicht is rood en bol als hij de bamboestok vastpakt die daarvoor tegen de muur leunt. “Weet je wat mij vandaag in de raadzaal is verteld?” Hij trekt zich terug en geeft een klap op mijn dij, wat een brandende pijn en kramp in mijn rechterbeen veroorzaakt. De vraag is retorisch. Hij zal me zeker vertellen wat hem scheelt als hij me slaat.

Hij trekt zich terug en geeft een klap op mijn dij, wat een brandende pijn en kramp in mijn rechterbeen veroorzaakt. De vraag is retorisch. Hij zal me zeker vertellen wat hem scheelt als hij me slaat. "Het is oorlog."

"Met de Levythyns"

Deze laatste hit landt recht op mijn kont terwijl ik door de kracht van de hit draai. Mijn lichaam sluit zich af van de pijn en het is of de beweging of de Levythyns die ervoor zorgen dat hij weer een klap op mijn kont krijgt. De pijn is zo ondraaglijk dat ik op mijn lip bijt om een ​​gejammer te onderdrukken. ‘Ik zal dat verdomde leger over de toendra moeten leiden. We zullen het land met geweld moeten terugnemen.' . "Borstel."

Hij verwijst niet naar een gepantserde borstplaat, maar naar een dun gemaakte ketting van sieraden die mijn torso als een vest bedekt. diamanten worden belemmerd in het gaas, net als klemmen die mijn tepels samenknijpen en vasthouden. Het zit vast om mijn nek, rug en borst, aangezien zelfs bedienden me niet mogen aanraken opent de keizer zelf de klemmen. Terwijl hij mijn borsten, die zich vullen en overlopen, in zijn handen vasthoudt, vormt hij een kom met zijn handpalmen, bijna delicaat voordat hij zijn duim en wijsvinger gebruikt om in mijn tepels te knijpen zodat ze hard worden in de draai van zijn beweging. Vervolgens sluit hij de klemmen op de met juwelen bezette gevangenis van mijn borst en gaat verder met de stok, waarbij hij me nu raakt op een manier die aan de kettingen blijft haken en trekken.

Dit gaat bijna dertig minuten zo door. Hij snuift en gromt over het oorlogsleed en de trots van mannen, terwijl hij rode striemen op mijn huid achterlaat. Eindelijk knipt hij met zijn vingers.

"Laat haar vallen."

De kettingen worden losgelaten en ik val op handen en knieën op de grond. Zoals gewenst. Terwijl hij mijn haar in zijn vlezige vuist vastgrijpt, begint hij mijn gekneusde kont te slaan, langs de striemen om een ​​zowel erotische als pijnlijke steek te creëren en uiteindelijk slaakte ik een kleine kreet. Hij pauzeert. Het moment is om zijn broek los te maken om zichzelf te bevrijden. Hij beklimt me als een merrie, hij zit binnen enkele ogenblikken in me en glijdt met bekwame precisie in en uit mijn spleet. Een meester die zijn slaaf kent.

Ik word vastgehouden door mijn heupen die uitsteken alsof ze ontworpen zijn voor zijn greep, het rauwe schuren van zijn schacht bouwt langzaam momentum en warmte op in mijn kern, ik voel mijn lichaam strakker om hem heen terwijl het bevochtigt en verzacht om de klap van zijn constante stoten. Hij kreunt tegen me aan, een wild beest dat niet te temmen is. Mijn tieten zijn zwaar en zwaaien snel onder me, de zwaartekracht trekt eraan en veroorzaakt een pijn die ik niet kan bedwingen. Ik kreun en hij graaft dieper en komt met meer kracht in me terecht terwijl hij aan mijn schouder trekt. Zweet begint rond de nek van mijn nek en ronding van mijn heupen. Zijn zweet druppelt op mijn kont terwijl hij tegen me aan botst. Terwijl hij zijn zaad in mij loslaat, voel ik geen opluchting, het afrodisiacum dat hij bij zijn avondmaaltijd drinkt, houdt hem hard en gebrekkig.

Ik baan me een weg naar voren in de richting van het balkon en de gordijnen. Hij is gefocust, woedend en besteedt geen aandacht aan mij. Gewoon genieten van het beuken in mijn zachte vlees. Iets volledig bezitten. Hij tilt me ​​op als we het balkon bereiken en knijpt in mijn tieten die nog steeds in het gaas zitten en klemmen. Ik schreeuw het uit van pijn en extase en net voordat het te laat is, grijp ik het mes tussen de ruches van de gordijnen. Ik zit over het balkon gebogen, alle paleiswachters, fijne dames en hovelingen rondom en beneden en zie mijn gebruikte lichaam over de lage muur gevouwen, dolk nog steeds in mijn hand bungelend over de zijkant. Terwijl hij zich uit me terugtrekt, is er een moment waarop ik me uitgehold voel, leeg bij zijn vertrek uit mijn lichaam. Dan draait hij me om om er weer in te duiken, alleen om me in hem te laten duiken. Het mes steekt uit zijn borst en een angstaanjagend moment ben ik bang dat hij me loslaat en ik val. met hem over de rand tuimelen om naast hem te sterven. Dan vertrekt zijn gezicht van blinde woede, een woede die ik nog moet zien.

"Jij dom." Zijn stem is zo koud en laag dat ik zijn woorden nauwelijks kan verstaan. "Je miste."

Mijn hoofd wordt tegen een muur gesmeten en alles wat ik zie is zwart.

***

Als ik wakker word staar ik vanaf een paard naar de grond. Ik ben over een grote hengst gebogen en eraan vastgebonden als een vers opgejaagd hert. De grond is bedekt met ijs en terwijl ik probeer te bewegen, voel ik alle pijntjes en kwalen van mijn lichaam die zijn overgebleven van mijn laatste herinneringen. Was het gisteravond? Ik voel mijn geest weer zwart worden voordat ik een pijnscheut krijg als een hand op mijn achterwerk slaat. "Vannacht kamperen we hier mannen!" geluiden van uitpakken en het opstijgen van harnassen klinken om me heen. Ik zit schrijlings op het paard voor de duur van het opzetten van het kamp en het is avond voordat ik van het zadel word getrokken en losgemaakt.

Er wacht me drank en gejuich als ik het kamp in word getrokken, maar mijn hart klopt van angst als ik binnenkom. De man die me aan mijn arm leidt, is niet de keizer. Hij is gewoon een man. Een strijder. Ik word in een tent geduwd en mijn bad wordt klaargemaakt. Ik ben gedesoriënteerd als ik binnenkom, maar verward als mijn goudverf wordt aangebracht. Waarom had hij me niet vermoord? Nadat ik ben geschilderd, word ik naar het vuur geleid waar mannen feesten en drinken. Meiden zitten op schoot en schenken bier in bekers. Ik word toegejuicht bij mijn aankomst en op de schoot van mijn meester geplaatst. Een rood verband bedekt net boven zijn hart waar mijn mes hem doorboorde. Mannen mompelen zachtjes "doodsmoordenaar" als zijn wond en overleving.

De keizer drinkt vrolijk en alles is zoals het was. Er ontstaat een grap tussen de mannen en hij begraaft zijn gezicht tussen mijn borsten en trilt, sputterend en druppelend zijn drankje op mij. Er wordt gelachen en joviaal geknuffeld en geslagen op de billen van de andere meiden. Hij draait me om, zodat ik schrijlings op hem ga zitten en mijn haar naar achteren trekt, mijn rug ombuigt en mijn tieten blootstellen aan zijn gezicht. Hij plaatst mijn rechtertepel tussen zijn lippen en begint me te zogen alsof ik een baby ben. Achter me is getoeter en geschreeuw te horen terwijl hij doorgaat, terwijl hij de andere tepel in zijn mond neemt om te zogen. Zijn tanden knijpen in mijn vlees en zorgen ervoor dat ik kreun. De mannen worden razend. Hij stopt en laat me los. Zei me op te staan. Ik doe dat en ga naast hem staan, rood en kloppend over mijn hele lichaam.

"Ben ik niet de gelukkigste man ter wereld?"

"Hier hier!" juichten ze allemaal

"Verover ik geen koninkrijken?"

"Hier hier!"

"Hun prinsessen meenemen?"

"Hier hier!"

"Ben ik niet de overwinnaar van de dood?"

"Hier hier!"

"Maar!" Hij pauzeerde. “Winst één man oorlogen? Moet ik mijn geluk en macht niet delen met mijn leger? Mijn genoegens met mijn mensen?

"Hier hier!"

'Ik presenteer u, de lieftallige prinses Neferet. Moge ze voor jullie allemaal dansen en jullie wat van haar geluk besparen, zoals ze voor mij heeft gedaan. Terwijl ik schrok van het gebruik van mijn naam en titel, zo zelden gebruikt, brulde de menigte en gromde de keizer in mijn oor. "Dans jij teef." Voordat je me naar voren duwt in de richting van het vuur.

De muziek begon en ik ging in op een van mijn dansen die ik alleen voor de keizer opvoerde in zijn kamer op rustigere nachten waar hij geïnteresseerd was in mijn lichaam en niet in het straffen ervan. Mijn heupen gingen omhoog op het ritme, ik draaide en bewoog gracieus rond het vuur. Terwijl ik dat deed, begonnen handen mijn pols vast te pakken of op mijn kont te slaan. Een soldaat trok me in een harde kus terwijl hij mijn lichaam in zijn keiharde pik kneep. Het tempo versnelde en meer mannen deden mee, terwijl ze het object van hun verlangen zo lang aanraakten en trokken en knijpen. De verboden prijs die ze allemaal van een afstand hadden gezien.

Nu, hier voor het oprapen. Mannen begonnen elkaar opzij te duwen, er braken twee gevechten uit voordat de bulderende stem van de keizer hen tegenhield. “Mijnheer, mijnheer. Bewaar de veldslagen voor op het slagveld. Er is genoeg vlees om rond te gaan. Vanavond delen we als broeders, want morgen nemen we terug wat van ons is!”

Daarmee werd ik met geweld op mijn knieën gebracht. Een man met ruwe handen hurkte neer en wreef over mijn lichaam, op zijn knieën nam hij me, tilde me op om hem om zijn schoot te wikkelen en zijn singel vast te pakken. al snel werd ik tegen hem aan gedrukt, een invasieve kracht op mijn kont terwijl een andere man achter me neerknielde en mijn kont met natte vingers vingerde. Ik hijgde, mijn armen gingen om de eerste man heen terwijl ik voorover leunde om zijn vingers te accepteren die vervolgens werden verwijderd en vervangen door een lange dunne lul die in me drukte, de twee pikken tegen elkaar knarsten mijn ingewanden waardoor ik het gevoel kreeg dat ik zou worden gespleten in tweeën. Ik schreeuwde toen de ongelijke stoten in me scheurden. Mijn kreet werd onderbroken door mijn opgeheven hoofd en een man die achter de eerste stond en zijn pik in mijn mond duwde.

Geen van de mannen hield hetzelfde tempo aan, mijn mond werkte woedend toen ik me verslikte in de dikke pik die erin zat, de langzame ritmische dreunen van de eerste man drongen diep door en veroorzaakten een doffe dreun van pijn terwijl het mijn baarmoederhals kneusde. De man achter mijn rug glijdt in zijn volle lengte in en uit mijn kont. De pijn was zo hevig dat ik in de verte een suizend geluid in mijn oren hoorde. Hete gladde vloeistof stroomt vrijelijk door mijn keel en, net zo plotseling een luchtstroom, voordat een nieuwe pik binnenkwam. Deze beveelt het gebruik van mijn tong door de ader van zijn uitpuilende schacht.

Mannen liepen de rest van de nacht bij me in en uit. Soms één, soms veel. Ik bad om bewusteloosheid of dood. Noch kwam. Mijn tepels waren rauw gewreven, mijn billen waren rood geslagen en ik had het gevoel dat er uit elke opening sperma uit me droop. Toen niemand anders bij me kwam, bleef mijn lichaam op de koude grond liggen, niet in staat om op te staan ​​of zichzelf overeind te houden. Elke man ging naar bed, goed gevoed en goed geneukt voor de strijd de volgende ochtend.

Op een gegeven moment werd ik naar een tent gesleept en schoongemaakt in mijn bad, ze moesten mijn hoofd boven water houden. Toen ik eenmaal geschilderd was, werd ik naar zijn kamers gebracht, hij lag in bedkroon naast hem geplaatst. Ik werd naast hem gelegd en hij streek met zijn handen over mijn soepele gekneusde rondingen.

'Elke nacht, totdat deze oorlog is gewonnen, ben jij van hen. Als ik sterf in de strijd, behoor jij tot het leger. Als deze strijd voorbij is, zal ik met je terugkeren, en je zult weer alleen van mij zijn, maar zo'n positie moet je verdienen. Ga slapen mijn huisdier. Je hebt een hele strijd voor de boeg.”

Ik viel in slaap verstrikt in de armen van mijn meester.